Օրջա գյուղում ոռոգման ջրի խնդիրը լուծելու համար հիդրոէլեկտրակայան կկառուցվի
01.08.2020
Արտագաղթ, ասֆալտապատ ճանապարհների բացակայություն, ոռոգման ջուր, դրսի լուսավորություն և մարզադահլիճներ. Ախալքալաքի մունիցիպալիտետի Օրջա գյուղի բնակիչները թվարկած խնդիրների պատճառով տեղի իշխանությանը մեղադրում են անուշադրության մեջ: Օրջայում ապրում է 165 ընտանիք: Գյուղում մնացածները ամեն տարի մշակում են մինչև 800 հա տարածք, բայց ջրի պակասի պատճառով երբեք չգիտեն, թե ինչպիսի բերք կսանան:
«Օդում կախված» ֆերմերները Օրջայում ցանում են 500 հա ցորեն և 300 հա կարտոֆիլ, բայց ոռոգման ջրի պակասը նրանց թույլ չի տալիս լինել ապահով: Տեղացիներն ասում են, որ Խորհրդային Միության փլուզումից հետո գյուղը ջրելու խնդիր ուներ: Չնայած տեղական իշխանություններին բազմիցս ուղղված կոչերին `ոռոգման ջրի համակարգը դեռևս կայուն չէ:
Զարզանդ Արևյանը մշակում է 1 հեկտարից ավելի հողատարածք: Նա եկամուտ ստանալու նպատակով, հիմնականում, կարտոֆիլ է ցանում: Մինչև 1995 թվականը, մոտակա գյուղերը ոռոգվում էին ջրով, բայց այդ ժամանակից ի վեր վնասված համակարգը չի վերանորոգվել: Բացի ջրի պակասից, բերքի հիմնական մասը ոչնչացվել է ուժեղ կարկուտից: Փակ սահմանների պատճառով այս տարի նա սեզոնային աշխատանքի գնալ չկարողացավ:
«Հիմա հողը ոռոգելու լավագույն սեզոնն: Մենք ջուր չունենք այն ժամանակ, երբ դրա կարիքը ամենաշատն ունենք», - ասում է Զարզանդ Արևյանը:
Օրջայում հիշում են իշխանության այն խոստումը, որի համաձայն քաղաքապետարանի պաշտոնյաները խոստանում էին 980 մետր երկարությամբ խողովակաշար տեղադրել: Սակայն խոստումը մինչ այժմ մնում է խոստում...
Ըստ երիտասարդների ՝ գյուղում խնդիր է նաև գիշերային լուսավորության, մարզասրահի, մարզադաշտի և զվարճանքի ակումբի բացակայությունը: Ըստ Գառնուշ Սահակյանի, Օրջայում կա մի շենք, որը կառավարությունը անվանում է մարզադահլիճ, բայց ներսում միայն մեկ ֆուտբոլային ցանց կա: Մեկ այլ խնդիր, որի վրա կենտրոնանում են օրջացիները, մանկապարտեզի բացակայությունն է:
«Մեզ ասում են, որ կառավարությունը գյուղին օգնում է, բայց մենք չգիտենք, թե ուր են գնում այդ գումարները», - ասում է Գառնուշ Սաակյանը:
Օրջա գյուղի հոգաբարձուի խոսքով, «Աջակցություն գյուղին ծրագրի» շրջանակներում, երկրորդ տարին է, ինչ 16,000 լարի է փոխանցվում գիշերային
լուսավորության համար: Այս գումարով հոգաբարձուն անցյալ տարի 38 լամպ է գնել, իսկ այս տարի ՝ ընդամենը 18: Ռոբերտ Արևյանն ասում է, որ պատճառը լամպերի գնի թանկացումն է:
Լուսավորության համակարգն ամբողջովին չենք տեղադրում, քանի որ ձեռք բերված լամպերով գյուղի միայն կեսը կլուսավորվի: Առնվազն 100 լամպ է անհրաժեշտ ամբողջ գյուղը լուսավորելու համար, դրա համար եմ հավաքում, որ միանգամից միացնենք», - ասում է Օրջա գյուղի հոգաբարձու՝ Ռոբերտ Արևյանը:
Ջավախքի մյուս գյուղերի բնակչության նման, Օրջայի բնակիչների առնվազն կեսը միգրանտներ են: Երկրում պետական լեզվի չիմացության և գործազրկության պատճառով տեղացիները, հարազատների և ընկերների օգնությամբ, գնում են Ռուսաստան՝ (Խոպան) սեզոնային աշխատանքի:
«Հիմա, երբ նրանք բոլորը գտնվում են գյուղում և նրանց հիմնական եկամուտը կախված է միայն գյուղատնտեսական գործունեությունից, կորոնավիրուսային համաճարակի պատճառով բնակչությունը, հավանաբար, շատ կդժվարանա», - ասում է Օրջա գյուղի հոգաբարձու՝ Ռոբերտ Արևանը:
Ախալքալաքի քաղաքապետը տեղյակ է Օրջայի խնդիրների մասին: Յուրի Հունանյանի խոսքով ՝ ոռոգման ջրի խնդրի լուծումը հետաձգվել է կորոնավիրուսային համաճարակի պատճառով: Խնդրի վերաբերյալ Ախալքալաքի քաղաքապետարանն արդեն դիմել է ջրամատակարարման գործակալությանը: Ըստ Ախալքալաքի քաղաքապետի՝ կառավարությունը նախատեսում է խնդիրը լուծել ՝ կառուցելով հիդրոէլեկտրակայան: Գործընթացը սկսվել է և հաղթող ընկերությունը պայմանագիր է կնքել գյուղի հետ: Ըստ պայմանագրի, վերականգնման աշխատանքները պետք է սկսվեն սեպտեմբերից:
Գյուղացիները չեն հավատում կառավարության խոստումներին: Ռոբերտ Արևյանն ասում է, որ 2013 թվականից աշխատում է որպես Օրջայի հոգաբարձու: Գյուղացիների նման նա նույնպես մտածում է, որ սեպտեմբերից աշխատանքների սկսելը կասկածելի է երկու պատճառով. Առաջինն այն է, որ աշխատանքները բազմիցս հետաձգվել են տարբեր պատճառներով, իսկ մյուսը՝ աշնանը երկրում սպասելի համաճարակաբանական իրավիճակն է:
«Կորոնավիրուսի համաճարակի պատճառով կառավարությունը չկարողացավ ջուր բերել Օրջա, ուստի գյուղացիները գումար հավաքեցին ՝ իրենց միջոցներով խնդիրը լուծելու համար», - ասում է Օրջա գյուղի հոգաբարձուն:
Օրջա գյուղը գտնվում է Ախալքալաքից 9 կմ հեռավորության և ծովի մակարդակից 1680 մ բարձրության վրա:
Հրապարակվել է Վրաստանի Բաց հասարակության հիմնադրամների և Վրացական ռազմավարության ու զարգացման կենտրոնի (GCSD) ֆինանսական աջակցությամբ:Հեղինակի / հեղինակների կողմից տեղեկատվական նյութում հայտնված կարծիքը չի կարող արտացոլել հիմնադրամի և կենտրոնի դիրքորոշումը: Ըստ այդմ, «Բաց հասարակության հիմնադրամը» և «Վրացական ռազմավարության և զարգացման կենտրոնը» պատասխանատու չեն նյութի բովանդակության համար:
«Օդում կախված» ֆերմերները Օրջայում ցանում են 500 հա ցորեն և 300 հա կարտոֆիլ, բայց ոռոգման ջրի պակասը նրանց թույլ չի տալիս լինել ապահով: Տեղացիներն ասում են, որ Խորհրդային Միության փլուզումից հետո գյուղը ջրելու խնդիր ուներ: Չնայած տեղական իշխանություններին բազմիցս ուղղված կոչերին `ոռոգման ջրի համակարգը դեռևս կայուն չէ:
Զարզանդ Արևյանը մշակում է 1 հեկտարից ավելի հողատարածք: Նա եկամուտ ստանալու նպատակով, հիմնականում, կարտոֆիլ է ցանում: Մինչև 1995 թվականը, մոտակա գյուղերը ոռոգվում էին ջրով, բայց այդ ժամանակից ի վեր վնասված համակարգը չի վերանորոգվել: Բացի ջրի պակասից, բերքի հիմնական մասը ոչնչացվել է ուժեղ կարկուտից: Փակ սահմանների պատճառով այս տարի նա սեզոնային աշխատանքի գնալ չկարողացավ:
«Հիմա հողը ոռոգելու լավագույն սեզոնն: Մենք ջուր չունենք այն ժամանակ, երբ դրա կարիքը ամենաշատն ունենք», - ասում է Զարզանդ Արևյանը:
Օրջայում հիշում են իշխանության այն խոստումը, որի համաձայն քաղաքապետարանի պաշտոնյաները խոստանում էին 980 մետր երկարությամբ խողովակաշար տեղադրել: Սակայն խոստումը մինչ այժմ մնում է խոստում...
Ըստ երիտասարդների ՝ գյուղում խնդիր է նաև գիշերային լուսավորության, մարզասրահի, մարզադաշտի և զվարճանքի ակումբի բացակայությունը: Ըստ Գառնուշ Սահակյանի, Օրջայում կա մի շենք, որը կառավարությունը անվանում է մարզադահլիճ, բայց ներսում միայն մեկ ֆուտբոլային ցանց կա: Մեկ այլ խնդիր, որի վրա կենտրոնանում են օրջացիները, մանկապարտեզի բացակայությունն է:
«Մեզ ասում են, որ կառավարությունը գյուղին օգնում է, բայց մենք չգիտենք, թե ուր են գնում այդ գումարները», - ասում է Գառնուշ Սաակյանը:
Օրջա գյուղի հոգաբարձուի խոսքով, «Աջակցություն գյուղին ծրագրի» շրջանակներում, երկրորդ տարին է, ինչ 16,000 լարի է փոխանցվում գիշերային
լուսավորության համար: Այս գումարով հոգաբարձուն անցյալ տարի 38 լամպ է գնել, իսկ այս տարի ՝ ընդամենը 18: Ռոբերտ Արևյանն ասում է, որ պատճառը լամպերի գնի թանկացումն է:
Լուսավորության համակարգն ամբողջովին չենք տեղադրում, քանի որ ձեռք բերված լամպերով գյուղի միայն կեսը կլուսավորվի: Առնվազն 100 լամպ է անհրաժեշտ ամբողջ գյուղը լուսավորելու համար, դրա համար եմ հավաքում, որ միանգամից միացնենք», - ասում է Օրջա գյուղի հոգաբարձու՝ Ռոբերտ Արևյանը:
Ջավախքի մյուս գյուղերի բնակչության նման, Օրջայի բնակիչների առնվազն կեսը միգրանտներ են: Երկրում պետական լեզվի չիմացության և գործազրկության պատճառով տեղացիները, հարազատների և ընկերների օգնությամբ, գնում են Ռուսաստան՝ (Խոպան) սեզոնային աշխատանքի:
«Հիմա, երբ նրանք բոլորը գտնվում են գյուղում և նրանց հիմնական եկամուտը կախված է միայն գյուղատնտեսական գործունեությունից, կորոնավիրուսային համաճարակի պատճառով բնակչությունը, հավանաբար, շատ կդժվարանա», - ասում է Օրջա գյուղի հոգաբարձու՝ Ռոբերտ Արևանը:
Ախալքալաքի քաղաքապետը տեղյակ է Օրջայի խնդիրների մասին: Յուրի Հունանյանի խոսքով ՝ ոռոգման ջրի խնդրի լուծումը հետաձգվել է կորոնավիրուսային համաճարակի պատճառով: Խնդրի վերաբերյալ Ախալքալաքի քաղաքապետարանն արդեն դիմել է ջրամատակարարման գործակալությանը: Ըստ Ախալքալաքի քաղաքապետի՝ կառավարությունը նախատեսում է խնդիրը լուծել ՝ կառուցելով հիդրոէլեկտրակայան: Գործընթացը սկսվել է և հաղթող ընկերությունը պայմանագիր է կնքել գյուղի հետ: Ըստ պայմանագրի, վերականգնման աշխատանքները պետք է սկսվեն սեպտեմբերից:
Գյուղացիները չեն հավատում կառավարության խոստումներին: Ռոբերտ Արևյանն ասում է, որ 2013 թվականից աշխատում է որպես Օրջայի հոգաբարձու: Գյուղացիների նման նա նույնպես մտածում է, որ սեպտեմբերից աշխատանքների սկսելը կասկածելի է երկու պատճառով. Առաջինն այն է, որ աշխատանքները բազմիցս հետաձգվել են տարբեր պատճառներով, իսկ մյուսը՝ աշնանը երկրում սպասելի համաճարակաբանական իրավիճակն է:
«Կորոնավիրուսի համաճարակի պատճառով կառավարությունը չկարողացավ ջուր բերել Օրջա, ուստի գյուղացիները գումար հավաքեցին ՝ իրենց միջոցներով խնդիրը լուծելու համար», - ասում է Օրջա գյուղի հոգաբարձուն:
Օրջա գյուղը գտնվում է Ախալքալաքից 9 կմ հեռավորության և ծովի մակարդակից 1680 մ բարձրության վրա:
Հրապարակվել է Վրաստանի Բաց հասարակության հիմնադրամների և Վրացական ռազմավարության ու զարգացման կենտրոնի (GCSD) ֆինանսական աջակցությամբ:Հեղինակի / հեղինակների կողմից տեղեկատվական նյութում հայտնված կարծիքը չի կարող արտացոլել հիմնադրամի և կենտրոնի դիրքորոշումը: Ըստ այդմ, «Բաց հասարակության հիմնադրամը» և «Վրացական ռազմավարության և զարգացման կենտրոնը» պատասխանատու չեն նյութի բովանդակության համար: