აბრეშუმის გზა
გაიღვიძებს “პანთერა”
აზიურ დრაკონებად მოიხსენიებენ სამხრეთ კორეის, სინგაპურის, ჰონგ-კონგის და ტაივანის ქვეყნების ჯგუფს მაღალგანვითარებული ეკონომიკის აღსანიშნავად. იგივე ნიშნით ბალტიის ვეფხვებად აღიარებენ ლატვიას, ლიეტუვას და ესტონეთს. ასეა სხვა ქვეყანათა ჯგუფებიც.
ვინ არის და სად არის საქართველო?! ამ კითხვაზე პასუხის გასაცემად დიდი კონსტანტინეს დიალოგს გავჰყვეთ:
- აზიას ისეთივე დიდი მომავალი აქვს, როგორც წარსული.
- სამწუხაროდ, აზია მკვდარია, ჩემო ხალილ!
- ასე გგონიათ? აზია გარინდებულია, ჩვენ ის მკვდარი გვგონია.
- თქვენ ძლიერ ჰგავხართ ქართველს, აზიელი არ უნდა იყოთ.
- რაო? განა ქართველები აზიელები არა ხართ?
- არასოდეს.
- მაშ უკადრისობთ აზიელობას?
- სრულიადაც არა, მაგრამ ჩვენ საუკეთესო სისხლი აზიელებს შევანთხიეთ. მუდამ შაჰების და ცეზარების, სულტანების და იმპერატორებს შორის ვიდექით.
- მაშ ევროპელები?
- არც ეგ… საქართველო მესამე იქნება.
ვინ არის ეს მესამე, რომელიც ევროპის და აზიის კონტინენტებთან თავს ცალკე აცხადებს და თან, ის არც ევროპული ვეფხვია და არც აზიური დრაკონი?!
ამ კითხვაზე სწორი პასუხი ორი ქვეყნის წიაღშია, რომელთაც სერთო მფარველად წმ. გიორგი ჰყავთ და ეს ორი ქვეყანა ერთმანეთთან სწორედ ჯვაროსნულად დაკავშირებული დიდი ბრიტანეთი და საქართველოა. ინგლისელ მწერალს ჯორჯ ორუელს ეკუთვნის სიტყვები: „ის, ვინც აკონტროლებს წარსულს, აკონტროლებს მომავალს, ის კი, ვინც აკონტროლებს აწმყოს, აკონტროლებს წარსულს.“
ამ ნათქვამიდან ის გამოვიდა, რომ თუ აწმყოს ვაკონტროლებთ ისევ წარსულში ვრჩებით. და თუ წარსულს მივხედავთ, ამით მომავალს შევქმნით. ახლა საქართველოში გადმოვიდეთ:
“შვილმა უნდა იცოდეს სად და რაზედ გაჩერდა მამა, რომ იქიდამ დაიწყოს ცხოვრების უღელის წევა…” - ილია. და იქვე - “აწმყო შობილი წარსულისაგან არის მშობელი მერმისისაო.”
მაშ ასე, კონსტანტინეს მიხედვით აზია მკვდარი კი არ არის, არამედ გარინდებულია, რომელმაც უკვე გაიღვიძა დრაკონის სახით. ევროპას კიდევ მას შემდეგ ღვიძავს, რაც უკრაინულ ენაზე მოლაპარაკე მონღოლ-თათრებმა რუსული დათვი შექმნეს. ამ თეთრი ურდოს ყეენებმა კი გეორგიევსკის შპრიცით დააძინეს კავკასიური პანთერა. სხვანაირად შეუძლებელი იყო იმპერიის არსებობა, რასაც ადასტურებს ინგლისის საიდუმლო საბჭოს წევრის ჯონ მაკინდერის მიერ საუკუნის წინ ნათქვამი: ვინც ფლობს აღმოსავლეთ ევროპას, ის ფლობს კავკასიას და ვინც კავკასიას ფლობს, ის ფლობს მსოფლიოს. მარტო ინგლისურ აზროვნებას რომ არ დავეყრდნოთ, ეს ამბავი ქართველი არქეოლოგის, მერაბ ძნელაძის სიტყვებითაც გავამყაროთ:
“ვინც ფლობდა თბილისს, ის ფლობდა კავკასიას და ვინც კავკასიას ფლობდა, მას ის კარიბჭეც ეკუთვნოდა, რომელსაც აღმოსავლეთისა და დასავლეთის შეერთება ჰქვია. სწორედ იმის გამო, რომ საქართველო ამ გზაზე მდებარეობს, ფაქტობრივად, კარიბჭეს ფლობს. კავკასიის კარიბჭე საქართველოზე გადის. ამდენად, ამას მნიშვნელობა ყოველთვის ჰქონდა და ახლაც გააჩნია.”
უკვე ვიცით, რომ მომავალი თუ გვინდა, წარსული მტკიცედ უნდა გავაკონტროლოთ. მაგრამ ჩვენ ვერ გავაკონტროლებთ მას, რადგან იმპერიების ხელში ისტორია გაყალბებული გვქონდა. სამაგიეროდ ევროპამ იცის სიმართლე და სწორედ მას მოუწევს კავკასიური პანთერას გაღვიძება და აი როგორ:
- ევროპის მუზეუმებიდან საქართველოს ძველი ისტორიული რუკები ახლა ამოდის სააშკაროზე;
- ცნობილია ასევე მე-19 საუკუნის ტრანსაზიური რკინიგზის რუკა, სადაც იზმირის ყურედან ჩინეთის ქალაქ კაშგარამდე, ჟიულ ვერნი და მისი თანამოაზრეები რკინის აბრეშუმის გზას თბილისზე გაატარებენ;
- გავიხსენოთ, რომ 1615 წელს სამეგრელოში ნამყოფი ფრანგი კათოლიკე მისიონერის, ლუი გრანჟიეს წერილის მიხედვით ანაკლია დატანილია მე-17 საუკუნის მეორე ნახევრის თურქულ რუკაზე და ამავე საუკუნის მიწურულს გეოგრაფოს სანსონის მიერ შედგენილ, ფრანგულ რუკაზე.
- გავიხსენოთ ფრანგი მოგზაური და ვაჭარი – ჟაკ ფრანსუა გამბა, რომელიც 1824 წელს წერს: “შორეული ქვეყნებიდან აქლემებისა და ცხენების განუწყვეტელი შემოსვლა ქალაქში და მათი აქედან გასვლა… თბილისი ევროპასა და აზიას შორის საკვანძო ადგილად შეიძლება ჩაითვალოს“.
- გავიხსენოთ სულხან-საბა, რომელიც ერთადერთმა მიზანმა მოიყვანა საფრანგეთში, რომ საქართველოზე გატარდეს აბრეშუმი, რომელსაც გილანისა და შემახიის პროვინციებში აწარმოებენ. სომხები იძულებულნი არიან ხმელეთით იარონ თურქეთის გავლით შავ ზღვაზე, რათა ქარავნებით მიიტანონ აბრეშუმი სპარსეთის ამ ორი პროვინციიდან სმირნამდე, სადაც ის თითქმის მთლიანად იყიდება. საქართველოს გავლით გზა სამი მეოთხედით შემცირდებოდა…
- გავიხსენოთ ქართლის სამეფოს აღწერისას ბერძენი გეოგრაფი სტრაბონის ნათქვამიც, რომ ოთხი გზა თავს იყრიდა ქართლის სამეფოს დედაქალაქ მცხეთაში.
- ივ. ჯავახიშვილიც გავიხსენოთ: „ეტყობა აღებ-მიცემობას ფეხი მაგრად ჰქონდა მოკიდებული. კოლხეთში რამდენიმე განთქმული სავაჭრო ადგილი იყო… კოლხებს რიონიც სავაჭრო ნაოსნობისთვის ჭირდებოდათ, არხების წმენდა და ხიდების მშენებლობა საჭირო იყო, ამიტომ უწმენდიათ და უშენებიათ კიდეც...“
- ჟან შარდენიც გავიხსენოთ: “ყოველ წელს აქ მოდის თორმეტიოდე იალქნიანი ხომალდი კონსტანტინეპოლიდან და კაფადან და სამოცზე მეტი ფელუკა გონიოდან, ირისიდან, ტრაპიზონიდან. ისინი სამეგრელოში ტყვეების გარდა იტვირთება აბრეშუმით, სელის ძაფით, ტილოთი და სელის თესლით, ხარის ტყავებით, კვერნის და თახვის ბეწვით, ბზით, ცვილით და თაფლით.” სამეგრელოში ჩამოსული უცხოური სავაჭრო ხომალდების დიდი ნაწილი ანაკლიის ნავსაყუდლით სარგებლობდა.
- ქართველთა ისტორიაც გავიხსენოთ: 1804 წელს რუსი მოხელის კითხვაზე - რა იცით ანაკლიის ციხის შესახებ? ბესარიონ ჭყონდიდელს, ნიკო დადიანს, ბეჟან დადიანს, ბერი გელოვანს, გრიგოლ ჩიქოვანს და პეპუა ფაღავას უპასუხნიათ:“ანაკლია დადიანთა წინაპრების მიერაა აშენებული და ნავთსაყუდელს წარმოადგენდა დადიანებისას, რასაც მათი სიგელიც გვიყვება, მაგრამ ვითარებათა ცვლილებისა გამო დაცარიელებულა.“
- გავიხსენოთ, რომ დიდი აბრეშუმის გზა, რომელიც ჩინეთს ხმელთაშუა ზღვის ქვეყნებთან აკავშირებდა, ძვ.წ. II საუკუნიდან იწყებს განვითარებას. კავკასიურმა მარშრუტმა განსაკუთრებული მნიშვნელობა მე-6 საუკუნეში შეიძინა, როდესაც ბიზანტია და ირანი ერთმანეთს დაუპირისპირდნენ და ირანის გავლით ბიზანტიისკენ მგზავრობა ვაჭრებისთვის საშიში და ნაკლებად მომგებიანი გახდა. ამის გამო, აზიელმა ვაჭრებმა, რომლებსაც ჩინური აბრეშუმი მიჰქონდათ ხმელთაშუა ზღვის ქვეყნებისკენ, ალტერნატიული გზა მოძებნეს, რომელიც საქართველოზე გადიოდა. ცნობილია, რომ პირველმა ქარავანმა ჩვენს ტერიტორიაზე 568 წელს გაიარა.
არც ის დაგვავიწყდეს, თუ როგორ ჩაკეტა სასწრაფოდ მოსკოვიდან გამოგზავნილმა გრიბოედოვმა საქართველოს სატრანზიტო გზა, რომელიც ირანს ევროპასთან აკავშირებდა და რომელმა გზამაც მთელი ათი წლის მანძილზე საქართველოს მრეწველობა და ვაჭრობა სწრაფად დააწინაურა.
ყველა ისტორია უნდა გავიხსენოთ და ილიას და ჯორჯ ორეულის ნათქვამი არასოდეს არ უნდა დავივიწყოთ. ვთქვათ ისიც, რომ ის აზიური ჩინეთიც ვერ ჩაჯდა დასავლეთთან ურთიერთობის მწყობრ კალაპოტში და ვერც ჩაჯდება, რადგან იმ მესამეს, კავკასიურ პანთერას ჯერ ისევ ძინავს. მის გარეშე კი ვერც ბალტიელი ვეფხვები არიან მშვიდად და ვერც აზიური დრაკონია საკუთარ ტყავში კომფორტულად.
გეოპოლიტიკის სპეციალისტი თეიმურაზ ზაქრაძე ამბობს, რომ ჰარმონიული გლობალიზაციის გარანტი სახელმწიფოა საქართველო. გლობალიზაცია თავისთავად ლიბერალურ წესრიგზე დგას. სწორედ ლიბერალური გლობალიზაციის წესრიგზე დგას ვაჟასეული ფილოსოფიაც. არც შოთაზე დიდი გლობალისტი არ ჰყოლია სამყაროს დღემდე. აღმაშენებლის რეფორმაც ლიბერალური იყო, როდესაც ფეოდალებს მოქმედების არეალი შეუზღუდა და ხალხს მისცა მოქმედების და საკუთრების თავისუფლება. საქართველოს პირველი პრეზიდენტიც კერძო საკუთრების წესრიგში ხედავდა საზოგადოებრივ კეთილდღეობას.
ამიტომ ძინავს გეორგიევსკის შხამით პანთერას. მაგრამ ამ შხამსაც გაუვიდა ვადა და თან წამლობის გასაღებიც, სწორედ საქართველოს წარსულშია. და როცა გაიღვიძებს პანთერა, ის ელვისებურად დაიწყებს მოძრაობას.
„ის, ვინც აკონტროლებს წარსულს, აკონტროლებს მომავალს, ის კი, ვინც აკონტროლებს აწმყოს, აკონტროლებს წარსულს.“
და ასრულდება დიდი ილიას ნატვრაც:
“ოხ, ღმერთო ჩემო! სულ ძილი, ძილი,
როსღა გვეღირსოს ჩვენ გაღვიძება?!”
მალე გაიღვიძებს “კავკასიური პანთერა”!!!
ვინ არის და სად არის საქართველო?! ამ კითხვაზე პასუხის გასაცემად დიდი კონსტანტინეს დიალოგს გავჰყვეთ:
- აზიას ისეთივე დიდი მომავალი აქვს, როგორც წარსული.
- სამწუხაროდ, აზია მკვდარია, ჩემო ხალილ!
- ასე გგონიათ? აზია გარინდებულია, ჩვენ ის მკვდარი გვგონია.
- თქვენ ძლიერ ჰგავხართ ქართველს, აზიელი არ უნდა იყოთ.
- რაო? განა ქართველები აზიელები არა ხართ?
- არასოდეს.
- მაშ უკადრისობთ აზიელობას?
- სრულიადაც არა, მაგრამ ჩვენ საუკეთესო სისხლი აზიელებს შევანთხიეთ. მუდამ შაჰების და ცეზარების, სულტანების და იმპერატორებს შორის ვიდექით.
- მაშ ევროპელები?
- არც ეგ… საქართველო მესამე იქნება.
ვინ არის ეს მესამე, რომელიც ევროპის და აზიის კონტინენტებთან თავს ცალკე აცხადებს და თან, ის არც ევროპული ვეფხვია და არც აზიური დრაკონი?!
ამ კითხვაზე სწორი პასუხი ორი ქვეყნის წიაღშია, რომელთაც სერთო მფარველად წმ. გიორგი ჰყავთ და ეს ორი ქვეყანა ერთმანეთთან სწორედ ჯვაროსნულად დაკავშირებული დიდი ბრიტანეთი და საქართველოა. ინგლისელ მწერალს ჯორჯ ორუელს ეკუთვნის სიტყვები: „ის, ვინც აკონტროლებს წარსულს, აკონტროლებს მომავალს, ის კი, ვინც აკონტროლებს აწმყოს, აკონტროლებს წარსულს.“
ამ ნათქვამიდან ის გამოვიდა, რომ თუ აწმყოს ვაკონტროლებთ ისევ წარსულში ვრჩებით. და თუ წარსულს მივხედავთ, ამით მომავალს შევქმნით. ახლა საქართველოში გადმოვიდეთ:
“შვილმა უნდა იცოდეს სად და რაზედ გაჩერდა მამა, რომ იქიდამ დაიწყოს ცხოვრების უღელის წევა…” - ილია. და იქვე - “აწმყო შობილი წარსულისაგან არის მშობელი მერმისისაო.”
მაშ ასე, კონსტანტინეს მიხედვით აზია მკვდარი კი არ არის, არამედ გარინდებულია, რომელმაც უკვე გაიღვიძა დრაკონის სახით. ევროპას კიდევ მას შემდეგ ღვიძავს, რაც უკრაინულ ენაზე მოლაპარაკე მონღოლ-თათრებმა რუსული დათვი შექმნეს. ამ თეთრი ურდოს ყეენებმა კი გეორგიევსკის შპრიცით დააძინეს კავკასიური პანთერა. სხვანაირად შეუძლებელი იყო იმპერიის არსებობა, რასაც ადასტურებს ინგლისის საიდუმლო საბჭოს წევრის ჯონ მაკინდერის მიერ საუკუნის წინ ნათქვამი: ვინც ფლობს აღმოსავლეთ ევროპას, ის ფლობს კავკასიას და ვინც კავკასიას ფლობს, ის ფლობს მსოფლიოს. მარტო ინგლისურ აზროვნებას რომ არ დავეყრდნოთ, ეს ამბავი ქართველი არქეოლოგის, მერაბ ძნელაძის სიტყვებითაც გავამყაროთ:
“ვინც ფლობდა თბილისს, ის ფლობდა კავკასიას და ვინც კავკასიას ფლობდა, მას ის კარიბჭეც ეკუთვნოდა, რომელსაც აღმოსავლეთისა და დასავლეთის შეერთება ჰქვია. სწორედ იმის გამო, რომ საქართველო ამ გზაზე მდებარეობს, ფაქტობრივად, კარიბჭეს ფლობს. კავკასიის კარიბჭე საქართველოზე გადის. ამდენად, ამას მნიშვნელობა ყოველთვის ჰქონდა და ახლაც გააჩნია.”
უკვე ვიცით, რომ მომავალი თუ გვინდა, წარსული მტკიცედ უნდა გავაკონტროლოთ. მაგრამ ჩვენ ვერ გავაკონტროლებთ მას, რადგან იმპერიების ხელში ისტორია გაყალბებული გვქონდა. სამაგიეროდ ევროპამ იცის სიმართლე და სწორედ მას მოუწევს კავკასიური პანთერას გაღვიძება და აი როგორ:
- ევროპის მუზეუმებიდან საქართველოს ძველი ისტორიული რუკები ახლა ამოდის სააშკაროზე;
- ცნობილია ასევე მე-19 საუკუნის ტრანსაზიური რკინიგზის რუკა, სადაც იზმირის ყურედან ჩინეთის ქალაქ კაშგარამდე, ჟიულ ვერნი და მისი თანამოაზრეები რკინის აბრეშუმის გზას თბილისზე გაატარებენ;
- გავიხსენოთ, რომ 1615 წელს სამეგრელოში ნამყოფი ფრანგი კათოლიკე მისიონერის, ლუი გრანჟიეს წერილის მიხედვით ანაკლია დატანილია მე-17 საუკუნის მეორე ნახევრის თურქულ რუკაზე და ამავე საუკუნის მიწურულს გეოგრაფოს სანსონის მიერ შედგენილ, ფრანგულ რუკაზე.
- გავიხსენოთ ფრანგი მოგზაური და ვაჭარი – ჟაკ ფრანსუა გამბა, რომელიც 1824 წელს წერს: “შორეული ქვეყნებიდან აქლემებისა და ცხენების განუწყვეტელი შემოსვლა ქალაქში და მათი აქედან გასვლა… თბილისი ევროპასა და აზიას შორის საკვანძო ადგილად შეიძლება ჩაითვალოს“.
- გავიხსენოთ სულხან-საბა, რომელიც ერთადერთმა მიზანმა მოიყვანა საფრანგეთში, რომ საქართველოზე გატარდეს აბრეშუმი, რომელსაც გილანისა და შემახიის პროვინციებში აწარმოებენ. სომხები იძულებულნი არიან ხმელეთით იარონ თურქეთის გავლით შავ ზღვაზე, რათა ქარავნებით მიიტანონ აბრეშუმი სპარსეთის ამ ორი პროვინციიდან სმირნამდე, სადაც ის თითქმის მთლიანად იყიდება. საქართველოს გავლით გზა სამი მეოთხედით შემცირდებოდა…
- გავიხსენოთ ქართლის სამეფოს აღწერისას ბერძენი გეოგრაფი სტრაბონის ნათქვამიც, რომ ოთხი გზა თავს იყრიდა ქართლის სამეფოს დედაქალაქ მცხეთაში.
- ივ. ჯავახიშვილიც გავიხსენოთ: „ეტყობა აღებ-მიცემობას ფეხი მაგრად ჰქონდა მოკიდებული. კოლხეთში რამდენიმე განთქმული სავაჭრო ადგილი იყო… კოლხებს რიონიც სავაჭრო ნაოსნობისთვის ჭირდებოდათ, არხების წმენდა და ხიდების მშენებლობა საჭირო იყო, ამიტომ უწმენდიათ და უშენებიათ კიდეც...“
- ჟან შარდენიც გავიხსენოთ: “ყოველ წელს აქ მოდის თორმეტიოდე იალქნიანი ხომალდი კონსტანტინეპოლიდან და კაფადან და სამოცზე მეტი ფელუკა გონიოდან, ირისიდან, ტრაპიზონიდან. ისინი სამეგრელოში ტყვეების გარდა იტვირთება აბრეშუმით, სელის ძაფით, ტილოთი და სელის თესლით, ხარის ტყავებით, კვერნის და თახვის ბეწვით, ბზით, ცვილით და თაფლით.” სამეგრელოში ჩამოსული უცხოური სავაჭრო ხომალდების დიდი ნაწილი ანაკლიის ნავსაყუდლით სარგებლობდა.
- ქართველთა ისტორიაც გავიხსენოთ: 1804 წელს რუსი მოხელის კითხვაზე - რა იცით ანაკლიის ციხის შესახებ? ბესარიონ ჭყონდიდელს, ნიკო დადიანს, ბეჟან დადიანს, ბერი გელოვანს, გრიგოლ ჩიქოვანს და პეპუა ფაღავას უპასუხნიათ:“ანაკლია დადიანთა წინაპრების მიერაა აშენებული და ნავთსაყუდელს წარმოადგენდა დადიანებისას, რასაც მათი სიგელიც გვიყვება, მაგრამ ვითარებათა ცვლილებისა გამო დაცარიელებულა.“
- გავიხსენოთ, რომ დიდი აბრეშუმის გზა, რომელიც ჩინეთს ხმელთაშუა ზღვის ქვეყნებთან აკავშირებდა, ძვ.წ. II საუკუნიდან იწყებს განვითარებას. კავკასიურმა მარშრუტმა განსაკუთრებული მნიშვნელობა მე-6 საუკუნეში შეიძინა, როდესაც ბიზანტია და ირანი ერთმანეთს დაუპირისპირდნენ და ირანის გავლით ბიზანტიისკენ მგზავრობა ვაჭრებისთვის საშიში და ნაკლებად მომგებიანი გახდა. ამის გამო, აზიელმა ვაჭრებმა, რომლებსაც ჩინური აბრეშუმი მიჰქონდათ ხმელთაშუა ზღვის ქვეყნებისკენ, ალტერნატიული გზა მოძებნეს, რომელიც საქართველოზე გადიოდა. ცნობილია, რომ პირველმა ქარავანმა ჩვენს ტერიტორიაზე 568 წელს გაიარა.
არც ის დაგვავიწყდეს, თუ როგორ ჩაკეტა სასწრაფოდ მოსკოვიდან გამოგზავნილმა გრიბოედოვმა საქართველოს სატრანზიტო გზა, რომელიც ირანს ევროპასთან აკავშირებდა და რომელმა გზამაც მთელი ათი წლის მანძილზე საქართველოს მრეწველობა და ვაჭრობა სწრაფად დააწინაურა.
ყველა ისტორია უნდა გავიხსენოთ და ილიას და ჯორჯ ორეულის ნათქვამი არასოდეს არ უნდა დავივიწყოთ. ვთქვათ ისიც, რომ ის აზიური ჩინეთიც ვერ ჩაჯდა დასავლეთთან ურთიერთობის მწყობრ კალაპოტში და ვერც ჩაჯდება, რადგან იმ მესამეს, კავკასიურ პანთერას ჯერ ისევ ძინავს. მის გარეშე კი ვერც ბალტიელი ვეფხვები არიან მშვიდად და ვერც აზიური დრაკონია საკუთარ ტყავში კომფორტულად.
გეოპოლიტიკის სპეციალისტი თეიმურაზ ზაქრაძე ამბობს, რომ ჰარმონიული გლობალიზაციის გარანტი სახელმწიფოა საქართველო. გლობალიზაცია თავისთავად ლიბერალურ წესრიგზე დგას. სწორედ ლიბერალური გლობალიზაციის წესრიგზე დგას ვაჟასეული ფილოსოფიაც. არც შოთაზე დიდი გლობალისტი არ ჰყოლია სამყაროს დღემდე. აღმაშენებლის რეფორმაც ლიბერალური იყო, როდესაც ფეოდალებს მოქმედების არეალი შეუზღუდა და ხალხს მისცა მოქმედების და საკუთრების თავისუფლება. საქართველოს პირველი პრეზიდენტიც კერძო საკუთრების წესრიგში ხედავდა საზოგადოებრივ კეთილდღეობას.
ამიტომ ძინავს გეორგიევსკის შხამით პანთერას. მაგრამ ამ შხამსაც გაუვიდა ვადა და თან წამლობის გასაღებიც, სწორედ საქართველოს წარსულშია. და როცა გაიღვიძებს პანთერა, ის ელვისებურად დაიწყებს მოძრაობას.
„ის, ვინც აკონტროლებს წარსულს, აკონტროლებს მომავალს, ის კი, ვინც აკონტროლებს აწმყოს, აკონტროლებს წარსულს.“
და ასრულდება დიდი ილიას ნატვრაც:
“ოხ, ღმერთო ჩემო! სულ ძილი, ძილი,
როსღა გვეღირსოს ჩვენ გაღვიძება?!”
მალე გაიღვიძებს “კავკასიური პანთერა”!!!
ამავე კატეგორიაში
კვირის პოპულარული
ამინდის პროგნოზი
აბრეშუმის გზა
ხალხის აზრით
პარტნიორი მედიასაშუალებების მასალები
ამინდი
ახალციხე
8
°C
ახალქალაქი
4
°C
ასპინძა
7
°C
ადიგენი
14
°C
ბორჯომი
8
°C
თბილისი
10
°C
აბასთუმანი
5
°C
ბაკურიანი
2
°C
ნინოწმინდა
4
°C
ვალუტა
AMD
1000
7.2346
EUR
1
2.9929
RUB
100
2.9468
TRY
1
0.0804
USD
1
2.8761
მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.
ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს "საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდის" პოზიციას. შესაბამისად, ფონდი არ არის პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე.
The views, opinions and statements expressed by the author/authors and those providing comments are theirs only and do not necessarily reflect the position of the Foundation or the Center. Therefore, the Open Society Georgia Foundation and Georgian Center for Strategy and Development are not responsible for the content of the information material.
