Թունաքիմիկատների քանակն ավելի հաճախ հանդիպում է տեղական արտադրանքի, քան ներմուծվող արտադրանքի մեջ, ասել է Ռազմավարական հետազոտությունների և զարգացման կենտրոնի սպառողների իրավունքների պաշտպանության ծրագրի ղեկավար Վախթանգ Կոբալաձեն։

Ինչպես պարզաբանել է նա, այս փաստը զարմանալի չէ՝ հաշվի առնելով, որ Վրաստանում փոքր տնտեսությունները պետական վերահսկողության չեն ենթարկվում։ Բացի այդ, ցածր է թունաքիմիկատների օգտագործման և քանակի վերաբերյալ իրազեկվածության մակարդակը։

«Ցավոք սրտի, մենք միջոցներ չունենք չափից շատ հետազոտություններ անելու համար եւ շատ ավելին է անհրաժեշտ։ Հաշվի առնելով իմ գիտելիքները թունաքիմիկատների մասին, անկեղծ ասած, այնքան էլ սարսափելի իրավիճակ չէ: Շատ ապրանքներ թունաքիմիկատներ չեն պարունակում, դրանք նորմայի սահմաններում են։ Վրաստանում ստանդարտի պահանջները դեռևս հետ են մնում Եվրամիության պահանջներից՝ կապված թունաքիմիկատների պարունակության հետ։ Իսկ թե որ ապրանքն է ավելի շատ թունաքիմիկատներ պարունակում՝ տեղական, թե ներկրված, ասեմ, որ ոչ պոպուլյար բան է, բայց պետք է օբյեկտիվ լինել, վերջին տարիների մեր ունեցած տվյալների հիման վրա տեղական արտադրանքն ավելի շատ թունաքիմիկատ է պարունակում, քան ներկրվածը։ Սա ամենևին էլ զարմանալի չէ, քանի որ Վրաստանում գյուղացիական տնտեսությունները գործնականում չեն ենթարկվում պետական որևէ վերահսկողության։

Թունաքիմիկատների, ինչպես նաև անասնաբուժական դեղամիջոցների օգտագործման վերաբերյալ տեղեկացվածությունը բավականին ցածր է, հետևաբար շատերն այն օգտագործում են անպատշաճ մեծ քանակությամբ»,- ասել է Վախթանգ Կոբալաձեն։