Վրաստանում ուսուցիչները և դպրոցների ադմինիստրատորները պարտավոր են արձագանքել աշակերտների հաճախակի բացակայություններին: Կրթության նախարարությունը նոր կանոններ է մտցրել դպրոցականների շահերը պաշտպանելու համար:

«Որպեսզի դեռահասները դուրս չմնան դպրոցից, այս գործընթացում ներգրավված է ամբողջ կրթական համակարգը», – ասել են նախարարությունից:

Սովորելու ներգրավվածության մոնիտորինգի մեխանիզմը ստեղծվել է ՄԱԿ-ի Մանկական հիմնադրամի (ՅՈՒՆԻՍԵՖ) խորհրդատուի և ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի հետազոտողների մասնակցությամբ: Գործնականում, նորամուծությունները ներկայացնում են այն կանոնակարգերը, համաձայն որոնց, դասընթացներում կամ առցանց դասաժամերին կանցկացվի դասերի բացակայության պատասխան:

Այսպիսով, եթե աշակերտը բաց է թողնում դասի երկու շաբաթը, ապա դասղեկը ստիպված կլինի գրավոր զեկույց ներկայացնել դպրոցի տնօրինությանը: Միևնույն ժամանակ, ուսուցիչները պարտավոր են հոգ տանել այն աշակերտների մասին, ովքեր չեն կարող ներգրավվել առցանց դասեր կամ դիտել Teleschool նախագիծը` առնվազն հեռախոսային խոսակցության մակարդակում: Դպրոցականների օրինական ներկայացուցիչները պարտավոր են համագործակցել ուսումնական հաստատությունների հետ:

Այն դեպքում, երբ աշակերտը բաց է թողնում 20-օրյա դասաժամերը, կրթական համակարգի սոցիալական աշխատողները դասղեկի հետ միասին կմիանան գործին: Նրանք ստիպված կլինեն ընտանիք այցելել երկու աշխատանքային օրվա ընթացքում: Սոցիալական աշխատողները պարտավոր են աշխատել աշակերտի և նրա օրինական ներկայացուցչի հետ, որպեսզի երեխան վերադառնա դպրոց:

«Կրթական համակարգն օգտագործում է բոլոր իրավական լծակները ՝ դեռահասին ուսումնական գործընթացում ներգրավելու համար», – շեշտում է նախարարությունը:

Այն դեպքում, երբ նույնիսկ դրանից հետո աշակերտը շարունակում է բացակայել դասերից անհիմն պատճառներով, նրա՝ աշակերտի կարգավիճակը կասեցվում է: Կարգավիճակը հնարավոր կլինի վերականգնել ծնողի կողմից համապատասխան հայտարարություն անելուց հետո:

Մինչ այժմ աշակերտների կարգավիճակը կասեցվում էր, եթե աշակերտը 90 օր անընդմեջ բաց էր թողնում դասերը, այսինքն ՝ ուսումնական տարվա կեսից ավելին:

Մինչ այժմ դպրոցները պարտավոր չէին որևէ գործողություն իրականացնել աշակերտներին դպրոց վերադարձնելու համար: Բացի այդ, եթե 90 օրվա ընթացքում նա գոնե մեկ անգամ հայտնվեր դպրոցում, բացակայությունների հաշվարկը կվերսկսվեր: Ըստ այդմ, երեխան շարունակում էր վայելել աշակերտի կարգավիճակը՝ մնալով ուսումնական գործընթացից դուրս: