სოფლის მეურნეობა
„ამას ცხოვრება კი არა, არსებობაც აღარ ჰქვია“ – ხოსპიოს მოსახლეობა
სოფელი ხოსპიო ჯავახეთში, ახალქალაქის პლატოზეა განლაგებული. სოფელი ზღვის დონიდან 1720 მეტრზე მდებარეობს. ახალქალაქიდან 5 კილომეტრითაა დაშორებული. 2014 წლის მოსახლეობის საყოველთაო აღწერის მიხედვით, სოფელში 385 ადამიანი ცხოვრობს.
ხოსპიოში, პრობლემა ბევრია. სოფლის მოსახლეობა ყველაზე მეტად უმუშევრობაზე, საძოვრების სიმცირეზე, მოუწესრიგებელ გზებზე, სასმელი წყლისა და განათების პრობლემებზე ჩივის. ადგილობრივები ხელისუფლებისგან ყურადღების მიქცევას ითხოვენ.
ხოსპიოს მაცხოვრებლების მთავარი პრობლემა უკიდურესი სიდუხჭირეა. პანდემიამ კი ადგილობრივების ეკონომიკური მდგომარეობა უფრო მეტად გააუარესა. მოსახლეობის ძირითად ნაწილს სამსახური არ აქვს და შესაბამისად ფინანსურად მძიმე მდგომარეობაში იმყოფებიან. ისინი, ძირითადად, მიწათმოქმედებითა და მესაქონლეობით არიან დაკავებულები, თუმცა ამბობენ, რომ მხოლოდ ამ დარგებით ოჯახების რჩენა უკვე ძალიან უჭირთ.
ადგილობრივების თქმით, ხოსპიოში მთავრობამ სავარგულების გაყიდვა დაიწყო. საძოვრები, რომლითაც ადრე სოფლის მოსახლეობა სარგებლობდა, ახლა კერძო საკუთარებას წარმოადგენს. ხოსპიოს მაცხოვრებლები შიშობენ, რომ საძოვრები აღარ ექნებათ და პირუტყვის შენახვასაც ვეღარ შეძლებენ. მათი თქმით, მალე ალბათ ოჯახებს მესაქონლეობითაც ვეღარ არჩენენ.
„თუ ასე გაგრძელდება, ჩვენ მალე საძოვრებიც აღარ გვექნება, მერე რა გავაკეთოთ? როგორ ვიარსებოთ? მხოლოდ საქონლის იმედად ვართ, რომ ყველი გავყიდოთ და ფული ავიღოთ. ახლა საქონელსაც ვეღარ ვინახავთ საძოვარი აღარ გვაქვს,“ - ამბობს ხოსპიოს მკვიდრი.
მოსახლეობის თქმით, სოფელში პრობლემაა სასოფლო–სამეურნეო სავარგულების გასხვისების საკითხიც, ადგილობრივები ამბობენ, რომ ხოსპიოში მიწები სისტემატიურად იყიდება. მოსახლეობა დახმარებას ხელისუფლებას სთხოვს.
„ვიღაც ყიდულობს მიწას, აშენებს რაღაცას და ცხოვრობს. ჩვენ რა გავაკეთოთ? შიმშილით დავიხოცოთ?“-ამბობს ხოსპიოს მაცხოვრებელი.
მათი თქმით, თუ არც საკმარისი მიწის ნაკვეთი ექნებათ, საძოვრებიც გასხვისდება და ახალგაზრდების დასაქმებაცარ მოხდება, მომავალში არსებობას ვეღარ შეძლებენ.
„თავს მხოლოდ მიწით და მესაქონლეობით ვირჩენთ, სხვა სამსახური ჩვენ არ გვაქვს“-ამბობს ადგილბრივი პავლე ვახტანგიშვილი.
სოფლის მოსახლეობისთვის პრობლემაა მიწის დამუშავებაც, რომელსაც არცთუ ისე მიზერული თანხები სჭირდება, ამიტომ ადგილობრივების ნაწილი ვერც ნაკვეთების დახვნასა და კულტურების დათესვას ახერხებს. შესაბამისად, ვერ იღებენ მოსავალს. პანდემიის გამო შექმნილი მდგომარეობიდან გამომდინარე კი მათ პროდუქტების შეძენა და ზამთრისთვის მომარაგება უჭირთ.
მოსახლეობა მთავრობას ამორტიზებული გზების შეკეთებასა და წყლის პრობლემის მოგვარებასაც სთხოვს. ხოსპიოში მოუწესრიგებელია შიდა გზა. გარდა ამისა, ადგილობრივებს, თითქმის ნახევარი წლის განმავლობაში არ მიეწოდებათ სასმელი წყალი.
„მაისიდან ოქტომბრამდე სასმელი წყალი არ გვაქვს, ასე როგორ უნდა ვიარსებოთ?“-ამბობს გელა გვარამაძემ.
ადგილობრივების თქმით, სოფელშიარც საბავშვო ბაღია. მთავრობამ გარეგანათების გაკეთება დაიწყო, თუმცა საქმე ბოლომდე არ მიუყვანიათ.
„საბავშვო ბაღი, განათება, ესეც კი არ გვაქვს სოფელში“- ამბობს ადგილობრივი.
ახალქალაქის მერი ხოსპიოს პრობლემებს არ უარყოფს, თუმცა აღნიშნავს, რომ მუნიციპალიტეტში არსებულ სოფლებს შორის ყველაზე კარგ მდგომარეობაში ხოსპიოს მაცხოვრებლები არიან. იური უნანიანის განმარტებით, სოფელში გარეგანათების მოწყობა, საბავშვო ბაღის მშენებლობა და შიდა გზების მოწესრიგება ამ ეტაპზე არ იგეგმება. ამ პრობლემების მოსაგვარებლად დიდი თანხებია საჭირო, რაც ბიუჯეტში ჯერ გათვალისწინებული არ არის.
„განათება გაკეთდა, მაგრამ იმიტომ ვერ დასრულდა, რომ ტენდერის თანხა არ ეყო“ - ამბობს ახალქალის მერი.
რაც შეეხება საძოვრების გასხივებას, იური უნანიანი მოსახლეობის მოსაზრებებს არ ეთანხმება და აცხადებს, რომ ხოსპიოში საკმარისი საძოვრებია. გარდა ამისა, ახალქალაქის მერის თქმით, სახელმწიფო კერძო საკუთრებას არ ეხება.
„მხოლოდ იმ მიწებისგასხვისება ხდება, რომელიც სახელმწიფოს საკუთრებაშია. მოსახლეობას საკმარისი საძოვრები აქვს. ეს მათვის პრობლემა ნამდვილად არ არის“ - ამბობს ახალქალქის მერი.
ხოსპიოს მოსახლეობის მიერ დასახელებულ სასმელი წყლის პრობლემას იური უნანიანი უარყოფს და აცხადებს, რომ სასმელი წყლის სისტემა თითქმის ახალქალის ყველა სოფელშია გასაკეთებელი, თუმცა არა ხოსპიოში.
„წყალი აქვთ, ძალან ბევრი პრობლემაა, თუმცა წყლის პრობლემა მათ არ აქვთ. ევროპა არ არის, ეს ხოსპიოა“ - აცხადებს ახალქალაქის მუნიციპალიტეტის მერი.
სანამ ხოსპიო ევროპაში შევა, ან ბიუჯეტში პროექტებისთვის თანხების გათვალისწინება მოხდება, ადგილობრივებს იმ პრობლემებთან გამკლავება თავადვე მოუწევთ, რომელიც ხელისუფლების თქმით, სოფელში არ არსებობს.
გამოცემულია საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდისა და საქართველოს სტრატეგიის და განვითარების ცენტრის (GCSD) ფინანსური მხარდაჭერით. ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს ფონდისა და ცენტრის პოზიციას. შესაბამისად, ღია საზოგადოების ფონდი და საქართველოს სტრატეგიის და განვითარების ცენტრი არ არიან პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე.
ხოსპიოში, პრობლემა ბევრია. სოფლის მოსახლეობა ყველაზე მეტად უმუშევრობაზე, საძოვრების სიმცირეზე, მოუწესრიგებელ გზებზე, სასმელი წყლისა და განათების პრობლემებზე ჩივის. ადგილობრივები ხელისუფლებისგან ყურადღების მიქცევას ითხოვენ.
ხოსპიოს მაცხოვრებლების მთავარი პრობლემა უკიდურესი სიდუხჭირეა. პანდემიამ კი ადგილობრივების ეკონომიკური მდგომარეობა უფრო მეტად გააუარესა. მოსახლეობის ძირითად ნაწილს სამსახური არ აქვს და შესაბამისად ფინანსურად მძიმე მდგომარეობაში იმყოფებიან. ისინი, ძირითადად, მიწათმოქმედებითა და მესაქონლეობით არიან დაკავებულები, თუმცა ამბობენ, რომ მხოლოდ ამ დარგებით ოჯახების რჩენა უკვე ძალიან უჭირთ.
ადგილობრივების თქმით, ხოსპიოში მთავრობამ სავარგულების გაყიდვა დაიწყო. საძოვრები, რომლითაც ადრე სოფლის მოსახლეობა სარგებლობდა, ახლა კერძო საკუთარებას წარმოადგენს. ხოსპიოს მაცხოვრებლები შიშობენ, რომ საძოვრები აღარ ექნებათ და პირუტყვის შენახვასაც ვეღარ შეძლებენ. მათი თქმით, მალე ალბათ ოჯახებს მესაქონლეობითაც ვეღარ არჩენენ.
„თუ ასე გაგრძელდება, ჩვენ მალე საძოვრებიც აღარ გვექნება, მერე რა გავაკეთოთ? როგორ ვიარსებოთ? მხოლოდ საქონლის იმედად ვართ, რომ ყველი გავყიდოთ და ფული ავიღოთ. ახლა საქონელსაც ვეღარ ვინახავთ საძოვარი აღარ გვაქვს,“ - ამბობს ხოსპიოს მკვიდრი.
მოსახლეობის თქმით, სოფელში პრობლემაა სასოფლო–სამეურნეო სავარგულების გასხვისების საკითხიც, ადგილობრივები ამბობენ, რომ ხოსპიოში მიწები სისტემატიურად იყიდება. მოსახლეობა დახმარებას ხელისუფლებას სთხოვს.
„ვიღაც ყიდულობს მიწას, აშენებს რაღაცას და ცხოვრობს. ჩვენ რა გავაკეთოთ? შიმშილით დავიხოცოთ?“-ამბობს ხოსპიოს მაცხოვრებელი.
მათი თქმით, თუ არც საკმარისი მიწის ნაკვეთი ექნებათ, საძოვრებიც გასხვისდება და ახალგაზრდების დასაქმებაცარ მოხდება, მომავალში არსებობას ვეღარ შეძლებენ.
„თავს მხოლოდ მიწით და მესაქონლეობით ვირჩენთ, სხვა სამსახური ჩვენ არ გვაქვს“-ამბობს ადგილბრივი პავლე ვახტანგიშვილი.
სოფლის მოსახლეობისთვის პრობლემაა მიწის დამუშავებაც, რომელსაც არცთუ ისე მიზერული თანხები სჭირდება, ამიტომ ადგილობრივების ნაწილი ვერც ნაკვეთების დახვნასა და კულტურების დათესვას ახერხებს. შესაბამისად, ვერ იღებენ მოსავალს. პანდემიის გამო შექმნილი მდგომარეობიდან გამომდინარე კი მათ პროდუქტების შეძენა და ზამთრისთვის მომარაგება უჭირთ.
მოსახლეობა მთავრობას ამორტიზებული გზების შეკეთებასა და წყლის პრობლემის მოგვარებასაც სთხოვს. ხოსპიოში მოუწესრიგებელია შიდა გზა. გარდა ამისა, ადგილობრივებს, თითქმის ნახევარი წლის განმავლობაში არ მიეწოდებათ სასმელი წყალი.
„მაისიდან ოქტომბრამდე სასმელი წყალი არ გვაქვს, ასე როგორ უნდა ვიარსებოთ?“-ამბობს გელა გვარამაძემ.
ადგილობრივების თქმით, სოფელშიარც საბავშვო ბაღია. მთავრობამ გარეგანათების გაკეთება დაიწყო, თუმცა საქმე ბოლომდე არ მიუყვანიათ.
„საბავშვო ბაღი, განათება, ესეც კი არ გვაქვს სოფელში“- ამბობს ადგილობრივი.
ახალქალაქის მერი ხოსპიოს პრობლემებს არ უარყოფს, თუმცა აღნიშნავს, რომ მუნიციპალიტეტში არსებულ სოფლებს შორის ყველაზე კარგ მდგომარეობაში ხოსპიოს მაცხოვრებლები არიან. იური უნანიანის განმარტებით, სოფელში გარეგანათების მოწყობა, საბავშვო ბაღის მშენებლობა და შიდა გზების მოწესრიგება ამ ეტაპზე არ იგეგმება. ამ პრობლემების მოსაგვარებლად დიდი თანხებია საჭირო, რაც ბიუჯეტში ჯერ გათვალისწინებული არ არის.
„განათება გაკეთდა, მაგრამ იმიტომ ვერ დასრულდა, რომ ტენდერის თანხა არ ეყო“ - ამბობს ახალქალის მერი.
რაც შეეხება საძოვრების გასხივებას, იური უნანიანი მოსახლეობის მოსაზრებებს არ ეთანხმება და აცხადებს, რომ ხოსპიოში საკმარისი საძოვრებია. გარდა ამისა, ახალქალაქის მერის თქმით, სახელმწიფო კერძო საკუთრებას არ ეხება.
„მხოლოდ იმ მიწებისგასხვისება ხდება, რომელიც სახელმწიფოს საკუთრებაშია. მოსახლეობას საკმარისი საძოვრები აქვს. ეს მათვის პრობლემა ნამდვილად არ არის“ - ამბობს ახალქალქის მერი.
ხოსპიოს მოსახლეობის მიერ დასახელებულ სასმელი წყლის პრობლემას იური უნანიანი უარყოფს და აცხადებს, რომ სასმელი წყლის სისტემა თითქმის ახალქალის ყველა სოფელშია გასაკეთებელი, თუმცა არა ხოსპიოში.
„წყალი აქვთ, ძალან ბევრი პრობლემაა, თუმცა წყლის პრობლემა მათ არ აქვთ. ევროპა არ არის, ეს ხოსპიოა“ - აცხადებს ახალქალაქის მუნიციპალიტეტის მერი.
სანამ ხოსპიო ევროპაში შევა, ან ბიუჯეტში პროექტებისთვის თანხების გათვალისწინება მოხდება, ადგილობრივებს იმ პრობლემებთან გამკლავება თავადვე მოუწევთ, რომელიც ხელისუფლების თქმით, სოფელში არ არსებობს.
გამოცემულია საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდისა და საქართველოს სტრატეგიის და განვითარების ცენტრის (GCSD) ფინანსური მხარდაჭერით. ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს ფონდისა და ცენტრის პოზიციას. შესაბამისად, ღია საზოგადოების ფონდი და საქართველოს სტრატეგიის და განვითარების ცენტრი არ არიან პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე. 
Նույն թեմայով
Հայտնի..
Հարցազրույց
Օրվա արտահայտություն
Նյութեր գործընկեր լրատվամիջոցներից
Եղանակի տեսություն
Փոխարժեք
AMD
1000
6.8978
EUR
1
2.8837
RUB
100
2.8914
TRY
1
0.0829
USD
1
2.6755
Օրացույց
Տարածաշրջան
მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.
ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს "საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდის" პოზიციას. შესაბამისად, ფონდი არ არის პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე.
The views, opinions and statements expressed by the author/authors and those providing comments are theirs only and do not necessarily reflect the position of the Foundation or the Center. Therefore, the Open Society Georgia Foundation and Georgian Center for Strategy and Development are not responsible for the content of the information material.
