Սամցխե-Ջավախքի հայ բնակիչները, ամեն տարի, սեզոնային աշխատանքների համար նախատեսում էին մեկնել Ռուսաստան փետրվարի վերջին, սակայն այս տարի, սույն ամսին, կորոնավիրուսը հռչակվեց համաշխարհային համաճարակ: Նրանց ընտանիքները ամբողջ տարվա ընթացքում մնացին առանց եկամուտի:

Ախալցիխեի շրջանի Նաոխրեբ (Նորխեբ) գյուղի բնակիչ Պողոս Մուրադյանը իր ընտանիքը ապահովում էր սեզոնային աշխատանքով: Նա ամեն տարի մեկնում էր Ռուսաստան և քաղաք Մոսկվայում աշխատում էր որպես բեռնատար մեքենայի վարորդ:

«Իմ եկամուտի միակ աղբյուրը Ռուսաստան մեկնելն է և մեկ-երկու կոպեկ ստանալը: Հիմա ես ոչ եկամուտ ունեմ, ոչ էլ ոչինչ: Այս համաճարակը ազդել է ոչ միայն ինձ, այլև մեր ամբողջ գյուղի վրա: Տղամարդիկ չեն կարող գնալ սեզոնային աշխատանքի, և եթե մենք ևս մեկ ամիս այսպես մնանք, չգիտեմ թե ինչ կլինի: Ես մեկ երազանք ունեմ, որ բացվեն սահմանները, գնամ այստեղից, քանի որ այստեղ ինձ համար աշխատանք չկա », - ասաց մեզ Պողոս Մուրադյանը:

Սամցխե-Ջավախքի աշխատունակ տղամարդկանց մեծ մասը գարնան սկզբին լքում են գյուղը և ձմռանը վերադառնում իրենց ընտանիք: Ամիսներ շարունակ տանը մնում են միայն կանայք և անչափահասները, ովքեր մշակում են հողն ու կարտոֆիլ աճեցնեում:


Ջավախքի բնակչությունն ակնկալում է, որ սահմանները կբացվեն, և Ռուսաստանում համաճարակային իրավիճակը կբարելավվի: Ստեղծված իրավիճակից դուրս գալու համար Նինոծմինդա-Ախալքալաքի պատգամավոր՝ Հենզել Մկոյանը նույնպես միակ ելքը համարում է սահմանները բացելը:

Իշխող կուսակցության խորհրդարանի անդամը tv9news.ge- ին ասաց, որ նա արդեն տեղեկացրել է կենտրոնական կառավարությանը Ջավախքի բնակչության խնդրի մասին:

«Նինոծմինդայից և Ախալքալաքից մոտ 20 000 մարդ աշխատանքի է գնում Ռուսաստան: Այս տարի միայն 20% -ը կարողացավ մեկնել, մնացած 80%-ը մնում է Ջավախքում: Ես բոլոր գործակալություններին տեղեկացրել եմ բնակչության այս խնդրի մասին: Հավանաբար, մեկ ամսից սահմանները կբացվեն, և այդ մարդիկ կգնան, կաշխատեն և նորից ձմռանը կվերադառնան: Մինչ այդ ոմանք աշխատանք էին փնտրում, ոմանք գյուղերում հողագործությամբ զբաղվում», - ասում է Նինոծմինդա-Ախալքալաքի մաժորիտար պատգամավորը:




Ի տարբերություն Հենզել Մկոյանի, Ախալցիխե-Ադիգենիի պատգամավորը տեղեկություններ չունի Ռուսաստանում սեզոնային աշխատողների խնդիրների մասին: Գիա Կոպաձեն ասում է, որ ոչ ոք նրան չի դիմել վերոնշյալ հարցով: Հեռախոսազրույցի ժամանակ նա մեզ ասաց, որ խնդիրը գլոբալ է լինելու և հարցը կհասցնի Կենտրոնական իշխանությանը: Մինչ այդ ազգությամբ հայ բնակչությանը խորհուրդ է տալիս օգնության համար դիմել ինքնակառավարմանը:

«Իսկապես լավ չի լինի, որ այս մարդիկ մեկնեն, բոլորս էլ գիտենք, թե համաճարակի պատճառով ինչ սարսափելի իրավիճակ է Ռուսաստանում: Ես կհետաքրքրվեմ այս հարցով: Բայց չեմ կարծում, որ շատ մարդ կա այստեղ, քանի որ Ռուսաստանում գտնվող քաղաքացիների քանակը մեծ է: Խնդիրը պետք է հստակեցվի և ես կպարզեմ: Նրանք պետք է դիմեն տեղական ինքնակառավարմանը», - ասում է խորհրդարանի անդամ՝ Գիորգի Կոպաձեն:

Սեզոնային աշխատողների և քաղաքացիական հատվածի բողոքներից հետո, կառավարությունը որոշեց միանգամյա օգնություն ցուցաբերել նաև այս խմբի անձանց: 300 լարի օգնություն ստանալու համար երկու պայման կա. Քաղաքացին պետք է 30-ից 120 օր լիներ արտերկրում, 2019-ի մարտից մինչև հոկտեմբեր, կամ մինչև 2019 թվականը պետք է գրանցվեր 60 և ավելի սահմանային անցումներ:

«300 լարի - սա ծիծաղելի գումար է: Պետությունը պետք է օգնի գտնել դոնորներ, ծրագրեր, օրինակ, հիմնադրամներ ֆինանսավորելու համար: Գյուղատնտեսության առումով մեր մարզը առանձնահատուկ է: Այս ոլորտին անհրաժեշտ է աջակցություն: Մեր քաղաքացիների համար Ռուսաստանի սահմանի բացումը անշահավետ է, ինչ պետք է անեն այնտեղ: Որտե՞ղ են այն 15 միլիոն աղքատ երկրները, որոնք չեն կարող ապահովել իրենց քաղաքացիների համար աշխատատեղեր և որտեղ են 300 միլիոն զարգացած արևմտյան երկրները», - ասաց Հայաստանում Վրաստանի նախկին դեսպան Գոչա Գվարամաձեն:

Վրաստանի քաղաքացիների համար արտագաղթի հիմնական երկրներից մեկը Ռուսաստանն է - գրված է կառավարության միգրացիայի հանձնաժողովի 2019 թվականի զեկույցում: Նույն փաստաթղթի համաձայն, դրամական փոխանցումների ամենամեծ քանակը Վրաստան է գալիս իր հյուսիսային հարևանից:

Քաղաքացիական հասարակության ներկայացուցիչները նշում են, որ Ռուսաստանի տնտեսական իրավիճակը անկայուն է, ուստի ժամանակն է, որ Վրաստանի քաղաքացիները աշխատանքի համար դիմեն եվրոպական երկրներին:


Հրապարակվել է Վրաստանի Բաց հասարակության հիմնադրամների և Վրացական ռազմավարության ու զարգացման կենտրոնի (GCSD) ֆինանսական աջակցությամբ:Հեղինակի / հեղինակների կողմից տեղեկատվական նյութում հայտնված կարծիքը չի կարող արտացոլել հիմնադրամի և կենտրոնի դիրքորոշումը: Ըստ այդմ, «Բաց հասարակության հիմնադրամը» և «Վրացական ռազմավարության և զարգացման կենտրոնը» պատասխանատու չեն նյութի բովանդակության համար: