Գյուղատնտեսություն
Անտառում փայտի սպառումը ցրտի համար պայքարող մարդու դիմաց
Մակվալա Բեշքենաձեն իր և ամուսնու թոշակից ամեն ամիս որոշ գումար է փորձում պահել, որպեսզի ձմռան համար փայտ ձեռգ բերի
Արդեն մի քանի տարի է ինչ պետությունից ստանում է տոմս, փայտը անվճար ստանալու համար, սակայն օգտագործել չի կարողանում: Անտառը նրանց համար անձեռնմխելի է, ուստի նրանք չեն կարող ինքնուրույն լուծում գտնել այս հարցին: Նրանք գերադասում են դժվարության մեջ լինել, դեղորայքի համար գումար չծախսել, որ վառելափայտի գումարը հավաքեն, որպեսզի Վերին Սխվիլիսիի խիստ ձմեռը մի կերպ անցկացնեն :
« Առավոտյան ուշ ենք արթնանում, երեկոյան շուտ քնում, որ փայտ խնայենք»,-պատմում է Մակվալա Բեշքենաձեն, ում համար այս տարի վառելափայտի արժեքը (700 լարի) նախորդ տարվա համեմատությամբ զգալիորեն ավելի բարձր է:
Մակվալա Բեշքենաձե, Վերին Սխվիլիսիի բնակիչ
Սոցիալապես անապահով ընտանիքը երեկոյան վառարանը շուտ է հանգեցնում: Թեյի համար ջուրը գազօջախի վրա են եռացնում: Մակվալան իր ամուսնու հետ է ապրում և փորձում են մեկ մեքենա փայտով ձմռան դիմաց պայքարել:
Պետությունից 1 մետր խորանարդ վառելափայտ ստանալու համար գյուղի բնակչությունը 5 լարի պետք է վճարի: Ընտանիքին պատկանում է 7 մետր խորանարդ: Ասում են, որ այսքանը բավական չէ, սակայն խնդիրներ շատ կան:
« Վառելափայտը ժամանակին չենք ստանում: Ծառերը այնպիսի տեղերում են նշված, որ անհրաժեշտ է տրակտոր, վառելիքի գումար: Խնդիր է նաև ճանապարհը:
Գյուղում վառելափայտը չի հերիքում: Մեկ մեքենան արժե 800 լարի, բայց 2 ամիս անգամ չի հերիքում: Այդ պատճառով այգում պտղատու ծառեր ենք կտրում», - բողոքում է Վերին Սխվիլիսիում բնակվող Քեթի Կեվլիշվիլին:
Քեթիի որդին փայտ բերելու համար Գուջարեթիի անտառն է գնում: 80 կիլոմետր հեռավորության վրա գտնող անտառից փայտ բերելու համար տրանսպորտ է հարկավոր: Այնտեղից էլ ընդամենը 2 մետր խորանարդ ենք բերում: Սրան գումարվում է վառելանյութի 120 լարին և 1 մետր խորանարդ վառելափայտի 5լարին», -ասում է Գելան և նշում, որ պետության կողմից բավական փայտ չստանալու պատճառով մարդիք ստիպված են անօրինական ճանապարհով փայտ ձեռք բերել:
Այս փաստը հաստատում է ազգային գործակալության գլխավոր անտառապետը, սակայն ասում է, որ նախորդ տարիների համեմատ իրավիճակը բարելավվել է: Կոբա Սիլագաձեն պնդում է, որ սա օրենքի խստացման, տուգանքների և ավելորդ հսկողության պատճառով է: Ազգային անտառային գործակալության տվյալներով, Սամցխե-Ջավախեթիի բնակչության 99%-ը փայտն արդեն տարել են անտառից: Գործընթացները ըստ պլանի են ընթանում: Գույքագրման արդյունքում ընտրված ծառերը կտրվում են:
Քանի որ փայտը Ախալցիխեում և ընդհանրապես Վրաստանում ջեռուցման հիմնական միջոցն է, անտառները այլևս չեն կարող մատակարարել: Այսպիսով գյուղերի մոտակայքում անտառներ չկան: Բնապահպանության նախարարության 2016 թվականի տվյալներով հաճախորդները տարեկան պետք է ունենան ավելի քան 2 միլիոն խմ վառելափայտ: Պետությունը տալիս է միայն 600 հազար խորանարդ մետր:
«Բնակչությունը չի կարող որեւէ բան անել առանց պետական աջակցության: Պետությունը պետք է ստեղծի ձեռնմխելի մեխանիզմներ, մասնավոր հատվածի զարգացման համար, որը կկարողանա բնակչությանը տրամադրել վառելափայտի այլընտրանքային ռեսուրս, ինչպիսին է բրիկետը: Այդ մասին մեզ պատմեց CENN-ի բնապահպանական ծրագրերի համակարգող Ռեզո Գետիաշվիլին:
Էկոհամակարգը վնասում է անտառային ճանապարհներին: Այս պատկերը տարեցտարի ավելի բարդանում է: Բնապահպան փորձագետների կարծիքով, այս պահանջարկի աճը անտառի ոչնչացման հիմք կհանդիսանա:
Այս հարցը բնակչությանը չի հուզում: Նրանց անհանգստացնում է իրենց պատկանող 7 մետր խորանարդ վառելափայտը: Իսկ բարձրլեռնային գյուղ համարվելու դեպքում 15 մխ: Սա այն դեպքում,եթե կարողանան փայտը անտառից տուն հասցնել:
Արդեն մի քանի տարի է ինչ պետությունից ստանում է տոմս, փայտը անվճար ստանալու համար, սակայն օգտագործել չի կարողանում: Անտառը նրանց համար անձեռնմխելի է, ուստի նրանք չեն կարող ինքնուրույն լուծում գտնել այս հարցին: Նրանք գերադասում են դժվարության մեջ լինել, դեղորայքի համար գումար չծախսել, որ վառելափայտի գումարը հավաքեն, որպեսզի Վերին Սխվիլիսիի խիստ ձմեռը մի կերպ անցկացնեն :
« Առավոտյան ուշ ենք արթնանում, երեկոյան շուտ քնում, որ փայտ խնայենք»,-պատմում է Մակվալա Բեշքենաձեն, ում համար այս տարի վառելափայտի արժեքը (700 լարի) նախորդ տարվա համեմատությամբ զգալիորեն ավելի բարձր է:
Մակվալա Բեշքենաձե, Վերին Սխվիլիսիի բնակիչ
Սոցիալապես անապահով ընտանիքը երեկոյան վառարանը շուտ է հանգեցնում: Թեյի համար ջուրը գազօջախի վրա են եռացնում: Մակվալան իր ամուսնու հետ է ապրում և փորձում են մեկ մեքենա փայտով ձմռան դիմաց պայքարել:
Պետությունից 1 մետր խորանարդ վառելափայտ ստանալու համար գյուղի բնակչությունը 5 լարի պետք է վճարի: Ընտանիքին պատկանում է 7 մետր խորանարդ: Ասում են, որ այսքանը բավական չէ, սակայն խնդիրներ շատ կան:
« Վառելափայտը ժամանակին չենք ստանում: Ծառերը այնպիսի տեղերում են նշված, որ անհրաժեշտ է տրակտոր, վառելիքի գումար: Խնդիր է նաև ճանապարհը:
Գյուղում վառելափայտը չի հերիքում: Մեկ մեքենան արժե 800 լարի, բայց 2 ամիս անգամ չի հերիքում: Այդ պատճառով այգում պտղատու ծառեր ենք կտրում», - բողոքում է Վերին Սխվիլիսիում բնակվող Քեթի Կեվլիշվիլին:
Քեթիի որդին փայտ բերելու համար Գուջարեթիի անտառն է գնում: 80 կիլոմետր հեռավորության վրա գտնող անտառից փայտ բերելու համար տրանսպորտ է հարկավոր: Այնտեղից էլ ընդամենը 2 մետր խորանարդ ենք բերում: Սրան գումարվում է վառելանյութի 120 լարին և 1 մետր խորանարդ վառելափայտի 5լարին», -ասում է Գելան և նշում, որ պետության կողմից բավական փայտ չստանալու պատճառով մարդիք ստիպված են անօրինական ճանապարհով փայտ ձեռք բերել:
Այս փաստը հաստատում է ազգային գործակալության գլխավոր անտառապետը, սակայն ասում է, որ նախորդ տարիների համեմատ իրավիճակը բարելավվել է: Կոբա Սիլագաձեն պնդում է, որ սա օրենքի խստացման, տուգանքների և ավելորդ հսկողության պատճառով է: Ազգային անտառային գործակալության տվյալներով, Սամցխե-Ջավախեթիի բնակչության 99%-ը փայտն արդեն տարել են անտառից: Գործընթացները ըստ պլանի են ընթանում: Գույքագրման արդյունքում ընտրված ծառերը կտրվում են:
Քանի որ փայտը Ախալցիխեում և ընդհանրապես Վրաստանում ջեռուցման հիմնական միջոցն է, անտառները այլևս չեն կարող մատակարարել: Այսպիսով գյուղերի մոտակայքում անտառներ չկան: Բնապահպանության նախարարության 2016 թվականի տվյալներով հաճախորդները տարեկան պետք է ունենան ավելի քան 2 միլիոն խմ վառելափայտ: Պետությունը տալիս է միայն 600 հազար խորանարդ մետր:
«Բնակչությունը չի կարող որեւէ բան անել առանց պետական աջակցության: Պետությունը պետք է ստեղծի ձեռնմխելի մեխանիզմներ, մասնավոր հատվածի զարգացման համար, որը կկարողանա բնակչությանը տրամադրել վառելափայտի այլընտրանքային ռեսուրս, ինչպիսին է բրիկետը: Այդ մասին մեզ պատմեց CENN-ի բնապահպանական ծրագրերի համակարգող Ռեզո Գետիաշվիլին:
Էկոհամակարգը վնասում է անտառային ճանապարհներին: Այս պատկերը տարեցտարի ավելի բարդանում է: Բնապահպան փորձագետների կարծիքով, այս պահանջարկի աճը անտառի ոչնչացման հիմք կհանդիսանա:
Այս հարցը բնակչությանը չի հուզում: Նրանց անհանգստացնում է իրենց պատկանող 7 մետր խորանարդ վառելափայտը: Իսկ բարձրլեռնային գյուղ համարվելու դեպքում 15 մխ: Սա այն դեպքում,եթե կարողանան փայտը անտառից տուն հասցնել:
ამავე კატეგორიაში
კვირის პოპულარული
ამინდის პროგნოზი
აბრეშუმის გზა
ხალხის აზრით
პარტნიორი მედიასაშუალებების მასალები
ამინდი
ახალციხე
9
°C
ახალქალაქი
7
°C
ასპინძა
7
°C
ადიგენი
15
°C
ბორჯომი
10
°C
თბილისი
16
°C
აბასთუმანი
6
°C
ბაკურიანი
5
°C
ნინოწმინდა
7
°C
ვალუტა
AMD
1000
7.1187
EUR
1
3.1202
RUB
100
3.4423
TRY
1
0.0696
USD
1
2.7315
მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.
ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს "საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდის" პოზიციას. შესაბამისად, ფონდი არ არის პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე.
The views, opinions and statements expressed by the author/authors and those providing comments are theirs only and do not necessarily reflect the position of the Foundation or the Center. Therefore, the Open Society Georgia Foundation and Georgian Center for Strategy and Development are not responsible for the content of the information material.
