Հայաբնակ գյուղ Սազելը գտնվում է Վրաստանի Սամցխե-Ջավախք մարզի Ախալցխայի շրջանում, Ախալցխայից 5 կմ հեռավորությամբ և ծովի մակարդակից 1220 մ բարձրության վրա: Գյուղում բնակվում են միայն հայերը, որի պատճառով գյուղը համարվում է հայկական:
![](/images/temp/2019/07/07/290ff0feb094e836744d3e2403d993fd.png)
Տեղացիները ամեն երեկո գյուղի կենտրոնում քննարկում են խմելու ջրի, տրանսպորտի և միգրացիայի խնդիրները: Գյուղի կենտրոնում «բիրժայում» հավաքվում են ինչպես տարեց մարդիկ, այնպես էլ երիտասարդները:
![](/images/temp/2019/07/07/5d55e7c13b0f4d7cf9d5d55d3af329c8.png)
Սազել գյուղի բնակիչները հիմնականում զբաղվում են գյուղատնտեսությամբ: Նրանց եկամուտի աղբյուրը կարտոֆիլն է, որը Ախալցիխեյի շուկայում վաճառում կամ հանձնում են առևտրականներին:
![](/images/temp/2019/07/07/06d86297d6e28d4637d60c86c2a2f5b6.png)
Ի տարբերություն ոռոգման ջրին, գյուղի խնդիր է հանդիսանում նաև խմելու ջուրը: Կեղտոտված ջուրը մեկ խողովակով հասնում է գյուղի կենտրոն, որտեղից գյուղացիները ջուրը դույլերով տուն են հասցնում:
![](/images/temp/2019/07/07/62d88824119021834ca8e4cef6498f1c.png)
Սազելում հաճախ կտեսնեք փակված պարիսպներ: Հայ բնակչությունը ապրելու համար հաճախ գնում են Ռուսաստան: Հայրական տունը շատերը ամռանը, իսկ մի մասը տարին մեկ անգամ են այցելում:
![](/images/temp/2019/07/07/55743cc0393b1cb4b8b37d09ae48d097.png)
Գրիգոր Համբարձումյանը 19 տարեկան է: Նրա ապագա պլանները կապված են Մոսկվայի հետ: Հորեղբայրը տարիներ շարունակ աշխատում է Ռուսաստանում: Երիտասարդն ասում է, որ 25 տարեկանից հետո նույնպես կգնա հորեղբոր մոտ՝աշխատելու: Գրիգորը չի ցանկիանում, որ իր երեխաները մեծանան գյուղում:
![](/images/temp/2019/07/07/0668e20b3c9e9185b04b3d2a9dc8fa2d.png)
Աղավնիները ամռան կիզիչ արևից թաքնվում են լողավազանում
![](/images/temp/2019/07/07/34657b087cb522ecec1cc1ead4026974.png)
Գյուղը՝ սարալանջից