Հասարակություն
Մեղքերով ծանրացած երկրից հեռու – Օդաչուներ Սամցխե-Ջավախքից
Փոքր հասակում, շատ երեխաներ երազում են դառնաթ օդաչու:
Տարիքի հետ փոխվում է հետաքրքրությունները, բայց նրանք, ովքեր համառորեն հիանում են երկնքով, անցնում են բարդ ճանապարհը և նստում ղեկին:
Սամցխե-Ջավախքից մի տղա ռազմական,մի տղա էլ քաղաքացիական ինքնաթիռի օդաչու դարձան: Առաջինի ճակատագրական թռիչքը Աֆրիկայում էր, իսկ մյուսինը՝ Վրաստանում: Չնայած սրան, աղջիկը, ով սովորում է ավիացիոն համալսարանում, կարծում է, որ երազանքը կիրականանա և մի օր նույնպես կվարի ինքնաթիռ:
29-ամյա օդաչու՝ Գիորգի Լոնդարիձեն 2007 թվականին մարտական հանձնարարությունն էր կատարում: Այն ժամանակվա հայտնի ինքնաթիռներից մեկը՝ «Կրոկադիլն» էր վարում: Մարտի խառնված եղանակներից մեկն էր: Մինչև թռնելը խոսեց կնոջ հետ, հետո կապը խզվեց . . .
Գիորգի Լոնդարիձեն քրոջ հետ
Ինչն էր դարձել Բազալեթի գետի մոտ ռազմական ուղղաթիռի ընկնելու պատճառը, որով սպանվեցին 3 օդաչուներ, Գիորգի Լոնդարիձեի ընտանիքի համար անհայտ է: Ռազմական օդաչուի քույրը պատմում է, որ 2 փոքրահասակների հայրը մասնագիտությունը այն ժամանակ ընտրեց, երբ գնաց ծառայելու:
«Հերոսական ոգի ուներ: Ուզում էր պետությանը աջակցել և իսկապես, այդպիսով զոհ դարձավ: Մանկուց հերոս էր, փոքր հասակում երեխայի կյանք է փրկել: Շատ տաղանդավոր անձ էր: Հրաշալի տիրապետում էր անգլերեն և ռուսերեն լեզուներին, մարզիկ էր, միշտ պարապում էր, տեսքով էլ միշտ տարբերվում էր»,-պատմում է Թամարը:
Երբ փրկել է փոքրիկ երեխային, նա նույնպես փոքր է եղել: Հասկացել է, որ լողավազանն ընկած երեան, չէր կարող գոյատևել մինչև ծնողների վերադառնալը, դրա համար էլ փրկել է նրան: Թամարն ասում է, որ ռազմական մասն էլ ուրիշներին օգնելու համար էր ընտրել: Վրացական ռազմական օդային ուժերին Գիորգին ծառայել է շուրջ 11 տարի:
Ասպինձայի բնակիչ՝ Գիորգի Լոնդարիձեի պատմությանը ծանոթ էր ախալցխացի Սուլիկո Ցուցքիրիձեն: Դպրոցում Գիորգին պատրաստվում էր դառնալ բժիշկ, բայց օդաչու դարձավ: Ծնոծների համար նրա որոշումը անսպասելի էր: Սակայն, այն, որ փոքրուց քարտեզներով հետաքրքրված Սուլիկոն բժկական ընդունվելու էր միայն ծնողների խնդրանքով, այս մասին ծնողները տեղյակ էին:
«Լավ եմ հիշում այն գիղերը, երբ ժամը 6:00-ին բոլորս լարված և վախեցած սպասում էինք ընդունելության պատասխաններին: Ի վերջո, կարդացինք ցուցակը, պարզվեց, որ Սուլիկոն ոչ թե բժիշկ, այլ օդաչու է դառնալու: Նրա հոր դեմքը երբեք չեմ մոռանա, նրա դեմքը միաժամանակ արտահայտում էր տարբեր զգացմունքներ՝ խառնաշփոթություն, երջանկություն, կայծ և հպարտություն»,- հիշում է Սուլիկոի մայրը՝ Լալի Սիրաձեն:
Փոքր ժամանակ Սուլիկոն հոր և եղբոր հետ քարտեզները փռում էր հատակին և քննարկում էր պետությունները: Այդ պատճառով երազում էր միջազգային չվերթների մասին:
Վրաստանից ստացած առաջարկը չմերժելով, Սուլիկոն գնաց աշխատելու Աֆրիկա, մորից հեռու, բայց ոչ անվտանգ: 2011 թ. Ապրիլին «Airzena»-ի նախկին օդաչուն, ով ՄԱԿ-ի առաքելությունն էր կատարում, Կոնգոյում ողբերգության հանդիպեց:
Սուլիկո Ցուցքիրիձե
Փիքրիա Ցուցքիրիձեն Սուլիկոի զարմիկն է: Օդաչու դառնալ որոշել է նրա պատճառով: Վրաստանի ավիացիոն համալսարանի ուսանողը օդային տրանսպորտի կառավարման ֆակուլտետը համարում է որպես անցումային փուլ `երազանքի մասնագիտությանը հասնելու համար:
«Երբ տեսնում էի,թե ինչպես էր Սուլիկոն հասնում երազանքներին, մի երկրից մյուսն էր թռչում, ցանկություն էր առաջանում իմ մեջ, նույնպես գնալ այդ ճանապարհով»,- ասում է Փիքրիան:
Փոքրիա ցուցքիրիձե
Երազանքի ճանապարհին նրան բոլորից շատ հորդորում է մայրը: Լելա Սիրաձեն իր աղջկա համալսարան ընդունվելը, հանրային, սոցիալական կայքում է շնորհավորել:
«Մի անգամ Սուլիկոին հարցրեց, չե՞ս վախենում, երբ երկնքում ես, իմ տղան էլ պատասխանել է, ոչնչից չեմ վախենում ,քանի որ վերևում ես մոտ եմ Աստծուն: Ձեզ հարցրեք, մեղքերով ծանրացած երկրում որ ապրում եք. . .»,- ասում է նրա մայրը:
Ապրիլի 12-ին նշվում է, որպես ավիացիայի եւ տիեզերագնացների միջազգային օր: Որոշ մարդկանց շնորհիվ այս օրը Սամցխե-Ջավախքում առանձնահատուկ նշանակություն ունի:
Սամցխե-Ջավախքից մի տղա ռազմական,մի տղա էլ քաղաքացիական ինքնաթիռի օդաչու դարձան: Առաջինի ճակատագրական թռիչքը Աֆրիկայում էր, իսկ մյուսինը՝ Վրաստանում: Չնայած սրան, աղջիկը, ով սովորում է ավիացիոն համալսարանում, կարծում է, որ երազանքը կիրականանա և մի օր նույնպես կվարի ինքնաթիռ:
29-ամյա օդաչու՝ Գիորգի Լոնդարիձեն 2007 թվականին մարտական հանձնարարությունն էր կատարում: Այն ժամանակվա հայտնի ինքնաթիռներից մեկը՝ «Կրոկադիլն» էր վարում: Մարտի խառնված եղանակներից մեկն էր: Մինչև թռնելը խոսեց կնոջ հետ, հետո կապը խզվեց . . .
Գիորգի Լոնդարիձեն քրոջ հետ
Ինչն էր դարձել Բազալեթի գետի մոտ ռազմական ուղղաթիռի ընկնելու պատճառը, որով սպանվեցին 3 օդաչուներ, Գիորգի Լոնդարիձեի ընտանիքի համար անհայտ է: Ռազմական օդաչուի քույրը պատմում է, որ 2 փոքրահասակների հայրը մասնագիտությունը այն ժամանակ ընտրեց, երբ գնաց ծառայելու:
«Հերոսական ոգի ուներ: Ուզում էր պետությանը աջակցել և իսկապես, այդպիսով զոհ դարձավ: Մանկուց հերոս էր, փոքր հասակում երեխայի կյանք է փրկել: Շատ տաղանդավոր անձ էր: Հրաշալի տիրապետում էր անգլերեն և ռուսերեն լեզուներին, մարզիկ էր, միշտ պարապում էր, տեսքով էլ միշտ տարբերվում էր»,-պատմում է Թամարը:
Երբ փրկել է փոքրիկ երեխային, նա նույնպես փոքր է եղել: Հասկացել է, որ լողավազանն ընկած երեան, չէր կարող գոյատևել մինչև ծնողների վերադառնալը, դրա համար էլ փրկել է նրան: Թամարն ասում է, որ ռազմական մասն էլ ուրիշներին օգնելու համար էր ընտրել: Վրացական ռազմական օդային ուժերին Գիորգին ծառայել է շուրջ 11 տարի:
Ասպինձայի բնակիչ՝ Գիորգի Լոնդարիձեի պատմությանը ծանոթ էր ախալցխացի Սուլիկո Ցուցքիրիձեն: Դպրոցում Գիորգին պատրաստվում էր դառնալ բժիշկ, բայց օդաչու դարձավ: Ծնոծների համար նրա որոշումը անսպասելի էր: Սակայն, այն, որ փոքրուց քարտեզներով հետաքրքրված Սուլիկոն բժկական ընդունվելու էր միայն ծնողների խնդրանքով, այս մասին ծնողները տեղյակ էին:
«Լավ եմ հիշում այն գիղերը, երբ ժամը 6:00-ին բոլորս լարված և վախեցած սպասում էինք ընդունելության պատասխաններին: Ի վերջո, կարդացինք ցուցակը, պարզվեց, որ Սուլիկոն ոչ թե բժիշկ, այլ օդաչու է դառնալու: Նրա հոր դեմքը երբեք չեմ մոռանա, նրա դեմքը միաժամանակ արտահայտում էր տարբեր զգացմունքներ՝ խառնաշփոթություն, երջանկություն, կայծ և հպարտություն»,- հիշում է Սուլիկոի մայրը՝ Լալի Սիրաձեն:
Փոքր ժամանակ Սուլիկոն հոր և եղբոր հետ քարտեզները փռում էր հատակին և քննարկում էր պետությունները: Այդ պատճառով երազում էր միջազգային չվերթների մասին:
Վրաստանից ստացած առաջարկը չմերժելով, Սուլիկոն գնաց աշխատելու Աֆրիկա, մորից հեռու, բայց ոչ անվտանգ: 2011 թ. Ապրիլին «Airzena»-ի նախկին օդաչուն, ով ՄԱԿ-ի առաքելությունն էր կատարում, Կոնգոյում ողբերգության հանդիպեց:
Սուլիկո Ցուցքիրիձե
Փիքրիա Ցուցքիրիձեն Սուլիկոի զարմիկն է: Օդաչու դառնալ որոշել է նրա պատճառով: Վրաստանի ավիացիոն համալսարանի ուսանողը օդային տրանսպորտի կառավարման ֆակուլտետը համարում է որպես անցումային փուլ `երազանքի մասնագիտությանը հասնելու համար:
«Երբ տեսնում էի,թե ինչպես էր Սուլիկոն հասնում երազանքներին, մի երկրից մյուսն էր թռչում, ցանկություն էր առաջանում իմ մեջ, նույնպես գնալ այդ ճանապարհով»,- ասում է Փիքրիան:
Փոքրիա ցուցքիրիձե
Երազանքի ճանապարհին նրան բոլորից շատ հորդորում է մայրը: Լելա Սիրաձեն իր աղջկա համալսարան ընդունվելը, հանրային, սոցիալական կայքում է շնորհավորել:
«Մի անգամ Սուլիկոին հարցրեց, չե՞ս վախենում, երբ երկնքում ես, իմ տղան էլ պատասխանել է, ոչնչից չեմ վախենում ,քանի որ վերևում ես մոտ եմ Աստծուն: Ձեզ հարցրեք, մեղքերով ծանրացած երկրում որ ապրում եք. . .»,- ասում է նրա մայրը:
Ապրիլի 12-ին նշվում է, որպես ավիացիայի եւ տիեզերագնացների միջազգային օր: Որոշ մարդկանց շնորհիվ այս օրը Սամցխե-Ջավախքում առանձնահատուկ նշանակություն ունի:
ამავე კატეგორიაში
კვირის პოპულარული
ამინდის პროგნოზი
აბრეშუმის გზა
ხალხის აზრით
პარტნიორი მედიასაშუალებების მასალები
ამინდი
ახალციხე
9
°C
ახალქალაქი
7
°C
ასპინძა
7
°C
ადიგენი
15
°C
ბორჯომი
10
°C
თბილისი
16
°C
აბასთუმანი
6
°C
ბაკურიანი
5
°C
ნინოწმინდა
7
°C
ვალუტა
AMD
1000
7.1187
EUR
1
3.1202
RUB
100
3.4423
TRY
1
0.0696
USD
1
2.7315
მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.
ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს "საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდის" პოზიციას. შესაბამისად, ფონდი არ არის პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე.
The views, opinions and statements expressed by the author/authors and those providing comments are theirs only and do not necessarily reflect the position of the Foundation or the Center. Therefore, the Open Society Georgia Foundation and Georgian Center for Strategy and Development are not responsible for the content of the information material.
