9 აპრილის ტრაგედიიდან 26 წელი გავიდა. ამ დღესთან დაკავშირებით ახალციხეში ღონიძიება გაიმართა. ცენტრალურ სკვერში არსებულ მემორიალთან, ადგილობრივი ხელისუფლების წარმომადგენლები, რიგითი ახალციხელები და ტარგედიის მონაწილეები შეიკრიბნენ და გარდაცვლთა ხსოვნას პატივი მიაგეს. ციალა ჯინჭველაძე მეხუთე კურსზე იყო, როდესაც ანტისაბჭოური მოძრაობა დაიწყო. სხვა სტუდენტების მსაგავსად, სამშობლოს დამოუკიდებლობისათვის ბრძოლაში ისიც ჩაერთო და თავისუფლების მოედანზე მშვიდობიან აქციას შეუერთდა. 26 წლის შემდეგაც 9 აპრილის მონაწილეს, იმ ღამის გახსენება უჭირს, როდესაც რუსული არმია მათ დასარბევად ემზადებოდა. ამბობს, რომ სიკვდილს რეგბისტების მიერ შეკრული ცოცხალი ჯაჭვის წყალობით გადაურჩა, თუმცა გაშვებული დაუდგენელი შემადგენლობის გაზით მაინც მოიწამლა. ციალა ჯინჭველაძის გარდა, 9 აპრილის ტრაგედიას, სამცხე–ჯავახეთიდან სხვა მონაწილეებიც ჰყავს. ადგილობრივი ხელისუფლების წარმომადგენლები და რიგითი ახალციხელები, ცენტრალურ პარკში, დილიდან შეიკრიბნენ. მათ 9 აპრილის მემორიალი გვირგვინით შეამკეს და გარდაცვლილთა ხსოვნას პატივი მიაგეს. ჩატარდა ღონისძიებაც, რომელშიც მონაწილეობა სიმღერის ადგილობრივმა ანსამბლებმა და პოეტებმა მიიღეს. დაღუპულთა სულებს პანაშვიდი ივლიტის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარმა დეკანოზმა იოანემ გადაიხადა. 9 აპრილთან დაკავშირებით კომენტარი ადგილობრივი ხელისუფლების წარმომადგენლებმაც გააკეთეს. მერის განცხადებით, ერის მთავარი მონაპოვარი თავისუფლებაა, რაშიც დიდი წვლილი სწორედ 9 აპრილის მოვლენებმა შეიტანეს. ანტისაბჭოთა ორგანიზაციები თუ მოძრაობები თბილისში გაფიცვებს 1988 წელსაც აწყობდნენ, თუმცა ისინი მას შემდეგ გააქტიურდნენ, რაც 1989 წლის 18 მარტს ეგრეთწოდებული“ ლიხნის ასამბლეის“ ჩატარების შემდეგ, რამდენიმე ათასმა აფხაზმა საქართველოდან გამოყოფა და რესპუბლიკის სტატუსის აღდგენა მოითხოვა, ამის საპასუხოდ ანტისაბჭოთა ჯგუფებმა მასშტაბური მიტინგების მოწყობა დაიწყეს. 26 წლის წინ განვითარებული მოვლენების დროს დაღუპულებს პატივი დღეს ახალციხის სომხური ახალგაზრდული ცენტრის წევრებმაც მიაგეს. საპროტესტო აქციებმა პიკს 1989 წლის 4 აპრილს მიაღწია, როდესაც მთავრობის სახლის წინ რუსთაველის გამზირზე ათობით ათასი ქართველი შეიკრიბა. მომიტინგეებმა, აქციები აფხაზი სეპარატისტების დასჯისა და საქართველოს დამოუკიდებლობის აღდგენის მოთხოვნით დაიწყეს. საბჭოთა ხელისუფლებამ სიტუაციაზე კონტროლი მალე დაკარგა და საპროტესტო ტალღას ვეღარ აცხრობდა . 9 აპრილს კი გამთენიისას საბჭოთა კავშირის შეიარაღებული ძალების ნაწილებმა თბილისის ცენტრში, პარლამენტის შენობასთან მშვიდობიანი საპროტესტო აქციის ათასობით მონაწილე დაარბიეს, რასაც მსხვერპლი მოჰყვა. სისხლიანი დარბევის შედეგად 21 ადამიანი გარდაიცვალა, ასობით კი დაიჭრა. დაღუპულთა შორის სკოლის სამი მოსწავლე იყო. პარლამენტის წინ შეკრებილი ათასობით მოქალაქე დაუდგენელი შემადგენლობის გაზით მოიწამლა.

9 აპრილის ტრაგედიიდან 26 წელი გავიდა. ამ დღესთან დაკავშირებით ახალციხეში ღონიძიება გაიმართა. ცენტრალურ სკვერში არსებულ მემორიალთან, ადგილობრივი ხელისუფლების წარმომადგენლები, რიგითი ახალციხელები და ტარგედიის მონაწილეები შეიკრიბნენ და გარდაცვლთა ხსოვნას პატივი მიაგეს.

ციალა ჯინჭველაძე მეხუთე კურსზე იყო, როდესაც ანტისაბჭოური მოძრაობა დაიწყო. სხვა სტუდენტების მსაგავსად, სამშობლოს დამოუკიდებლობისათვის ბრძოლაში ისიც ჩაერთო და თავისუფლების მოედანზე მშვიდობიან აქციას შეუერთდა. 26 წლის შემდეგაც 9 აპრილის მონაწილეს, იმ ღამის გახსენება უჭირს, როდესაც რუსული არმია მათ დასარბევად ემზადებოდა. ამბობს, რომ სიკვდილს რეგბისტების მიერ შეკრული ცოცხალი ჯაჭვის წყალობით გადაურჩა, თუმცა გაშვებული დაუდგენელი შემადგენლობის გაზით მაინც მოიწამლა. ციალა ჯინჭველაძის გარდა, 9 აპრილის ტრაგედიას, სამცხე–ჯავახეთიდან სხვა მონაწილეებიც ჰყავს.

ადგილობრივი ხელისუფლების წარმომადგენლები და რიგითი ახალციხელები, ცენტრალურ პარკში, დილიდან შეიკრიბნენ. მათ 9 აპრილის მემორიალი გვირგვინით შეამკეს და გარდაცვლილთა ხსოვნას პატივი მიაგეს. ჩატარდა ღონისძიებაც, რომელშიც მონაწილეობა სიმღერის ადგილობრივმა ანსამბლებმა და პოეტებმა მიიღეს. დაღუპულთა სულებს პანაშვიდი ივლიტის ღვთისმშობლის შობის სახელობის ტაძრის წინამძღვარმა დეკანოზმა იოანემ გადაიხადა. 9 აპრილთან დაკავშირებით კომენტარი ადგილობრივი ხელისუფლების წარმომადგენლებმაც გააკეთეს. მერის განცხადებით, ერის მთავარი მონაპოვარი თავისუფლებაა, რაშიც დიდი წვლილი სწორედ 9 აპრილის მოვლენებმა შეიტანეს.

ანტისაბჭოთა ორგანიზაციები თუ მოძრაობები თბილისში გაფიცვებს 1988 წელსაც აწყობდნენ, თუმცა ისინი მას შემდეგ გააქტიურდნენ, რაც 1989 წლის 18 მარტს ეგრეთწოდებული“ ლიხნის ასამბლეის“ ჩატარების შემდეგ, რამდენიმე ათასმა აფხაზმა საქართველოდან გამოყოფა და რესპუბლიკის სტატუსის აღდგენა მოითხოვა, ამის საპასუხოდ ანტისაბჭოთა ჯგუფებმა მასშტაბური მიტინგების მოწყობა დაიწყეს. 26 წლის წინ განვითარებული მოვლენების დროს დაღუპულებს პატივი დღეს ახალციხის სომხური ახალგაზრდული ცენტრის წევრებმაც მიაგეს.

საპროტესტო აქციებმა პიკს 1989 წლის 4 აპრილს მიაღწია, როდესაც მთავრობის სახლის წინ რუსთაველის გამზირზე ათობით ათასი ქართველი შეიკრიბა. მომიტინგეებმა, აქციები აფხაზი სეპარატისტების დასჯისა და საქართველოს დამოუკიდებლობის აღდგენის მოთხოვნით დაიწყეს. საბჭოთა ხელისუფლებამ სიტუაციაზე კონტროლი მალე დაკარგა და საპროტესტო ტალღას ვეღარ აცხრობდა . 9 აპრილს კი გამთენიისას საბჭოთა კავშირის შეიარაღებული ძალების ნაწილებმა თბილისის ცენტრში, პარლამენტის შენობასთან მშვიდობიანი საპროტესტო აქციის ათასობით მონაწილე დაარბიეს, რასაც მსხვერპლი მოჰყვა. სისხლიანი დარბევის შედეგად 21 ადამიანი გარდაიცვალა, ასობით კი დაიჭრა. დაღუპულთა შორის სკოლის სამი მოსწავლე იყო. პარლამენტის წინ შეკრებილი ათასობით მოქალაქე დაუდგენელი შემადგენლობის გაზით მოიწამლა.