რეგიონი
აზერბაიჯანი სომხეთს 4 სასაზღვრო სოფელს სთხოვს
აზერბაიჯანი, რომელმაც გასულ წელს საბოლოოდ დაამყარა კონტროლი მთიან ყარაბაღზე, ახლა სომხეთთან სამშვიდობო ხელშეკრულების ხელმოწერის ერთ-ერთ წინაპირობად საზღვართან მდებარე, სომხეთის დაქვემდებარებაში მყოფი ოთხი სოფლის უპირობოდ გადაცემას ითხოვს.
ეს ტერიტორია საქართველოს საზღვართან ახლოსაა. მასზე გადის თბილისი-ერევნის დამაკავშირებელი ერთ-ერთი ძირითადი გზა და, ასევე, რუსეთიდან მომავალი „ჩრდილოეთ კავკასია-ამიერკავკასიის“ მაგისტრალური გაზსადენი, რომელიც საქართველოს კვეთს და სომხეთს გაზით ამარაგებს.
სომხეთის პრემიერი ნიკოლ ფაშინიანი მიანიშნებს, რომ მზადაა, ეს ტერიტორიები დათმოს. მთიან ყარაბაღზე კონტროლის დამყარების პარალელურად, - რასაც რეგიონის ადგილობრივი სომეხი მოსახლეობისგან დაცლა მოჰყვა, - სომხეთი და აზერბაიჯანი სამშვიდობო შეთანხმებაზე მუშაობენ.
მოლაპარაკებები, - ჯერ მოსკოვის, შემდეგ ვაშინგტონის, ბრიუსელის და სხვათა მედიაციით, ბოლოს კი სომხეთისა და აზერბაიჯანის ერთი-ერთზე დარჩენით, - უკვე მრავალი თვეა, იწელება.
ერთ-ერთი ფორმატი, სადაც მხარეები მცირედით მაინც მიიწევენ წინ, ორ ქვეყანას შორის საზღვრის დელიმიტაცია-დემარკაციის კომისიების სხდომებია. ბოლო სხდომა წინა ხუთშაბათს, 7 მარტს გაიმართა.
სომხეთის პოზიციით, მხარეებმა პატივი უნდა სცენ ერთმანეთის ტერიტორიულ მთლიანობასა და სუვერენიტეტს. სომხეთის პოზიცია უხეშად რომ შევაჯამოთ, ასეთია: თუკი მთიანი ყარაბაღი აზერბაიჯანის ტერიტორიაა, ეს ოკუპირებული სოფლები აზერბაიჯანმა სომხეთის ტერიტორიად უნდა აღიაროს და ოკუპაცია შეწყვიტოს.
კომისიის ბოლო სხდომიდან 2 დღეში, 9 მარტს, აზერბაიჯანის ვიცე-პრემიერის, შაჰინ მუსტაფაევის ოფისმა გაავრცელა განცხადება და „დეზინფორმაცია“ უწოდა ცნობებს „31 სომხური სოფლის ოკუპირების“ შესახებ.
რადიო თავისუფლების ცნობით, მუსტაფაევი კომისიების მოლაპარაკებებში აზერბაიჯანის დელეგაციას ხელმძღვანელობს.
მისი პოზიციით, „სრულიად დაუსაბუთებელია, ითქვას, რომ ეს ტერიტორია სომხეთს ეკუთვნის და ოკუპირებულია, მანამ, სანამ საზღვრები არ დაზუსტდება“. რვა სოფლიდან შვიდი საქართველოს საზღვრიდან არცთუ მოშორებით მდებარეობს. მხოლოდ მერვე მათგანია ირანის საზღვრისკენ. აზერბაიჯანის ვიცე-პრემიერის განცხადებით, ისინი „ყოველგვარ ეჭვს გარეშე ეკუთვნის აზერბაიჯანს და დაუყოვნებლივ უნდა დაბრუნდეს“.
ეს სოფლები, რომლებიც წლებია, მიტოვებულია, ამჟამად სომხეთის ხელისუფლების კონტროლირებად ტერიტორიაზეა მოქცეული. ისინი იმართება, როგორც სომხეთის ტავუშის პროვინციის ნაწილი. ტავუშის პროვინცია აზერბაიჯანს და საქართველოს ესაზღვრება.
ეს ტერიტორია საქართველოს საზღვართან ახლოსაა. მასზე გადის თბილისი-ერევნის დამაკავშირებელი ერთ-ერთი ძირითადი გზა და, ასევე, რუსეთიდან მომავალი „ჩრდილოეთ კავკასია-ამიერკავკასიის“ მაგისტრალური გაზსადენი, რომელიც საქართველოს კვეთს და სომხეთს გაზით ამარაგებს.
სომხეთის პრემიერი ნიკოლ ფაშინიანი მიანიშნებს, რომ მზადაა, ეს ტერიტორიები დათმოს. მთიან ყარაბაღზე კონტროლის დამყარების პარალელურად, - რასაც რეგიონის ადგილობრივი სომეხი მოსახლეობისგან დაცლა მოჰყვა, - სომხეთი და აზერბაიჯანი სამშვიდობო შეთანხმებაზე მუშაობენ.
მოლაპარაკებები, - ჯერ მოსკოვის, შემდეგ ვაშინგტონის, ბრიუსელის და სხვათა მედიაციით, ბოლოს კი სომხეთისა და აზერბაიჯანის ერთი-ერთზე დარჩენით, - უკვე მრავალი თვეა, იწელება.
ერთ-ერთი ფორმატი, სადაც მხარეები მცირედით მაინც მიიწევენ წინ, ორ ქვეყანას შორის საზღვრის დელიმიტაცია-დემარკაციის კომისიების სხდომებია. ბოლო სხდომა წინა ხუთშაბათს, 7 მარტს გაიმართა.
სომხეთის პოზიციით, მხარეებმა პატივი უნდა სცენ ერთმანეთის ტერიტორიულ მთლიანობასა და სუვერენიტეტს. სომხეთის პოზიცია უხეშად რომ შევაჯამოთ, ასეთია: თუკი მთიანი ყარაბაღი აზერბაიჯანის ტერიტორიაა, ეს ოკუპირებული სოფლები აზერბაიჯანმა სომხეთის ტერიტორიად უნდა აღიაროს და ოკუპაცია შეწყვიტოს.
კომისიის ბოლო სხდომიდან 2 დღეში, 9 მარტს, აზერბაიჯანის ვიცე-პრემიერის, შაჰინ მუსტაფაევის ოფისმა გაავრცელა განცხადება და „დეზინფორმაცია“ უწოდა ცნობებს „31 სომხური სოფლის ოკუპირების“ შესახებ.
რადიო თავისუფლების ცნობით, მუსტაფაევი კომისიების მოლაპარაკებებში აზერბაიჯანის დელეგაციას ხელმძღვანელობს.
მისი პოზიციით, „სრულიად დაუსაბუთებელია, ითქვას, რომ ეს ტერიტორია სომხეთს ეკუთვნის და ოკუპირებულია, მანამ, სანამ საზღვრები არ დაზუსტდება“. რვა სოფლიდან შვიდი საქართველოს საზღვრიდან არცთუ მოშორებით მდებარეობს. მხოლოდ მერვე მათგანია ირანის საზღვრისკენ. აზერბაიჯანის ვიცე-პრემიერის განცხადებით, ისინი „ყოველგვარ ეჭვს გარეშე ეკუთვნის აზერბაიჯანს და დაუყოვნებლივ უნდა დაბრუნდეს“.
ეს სოფლები, რომლებიც წლებია, მიტოვებულია, ამჟამად სომხეთის ხელისუფლების კონტროლირებად ტერიტორიაზეა მოქცეული. ისინი იმართება, როგორც სომხეთის ტავუშის პროვინციის ნაწილი. ტავუშის პროვინცია აზერბაიჯანს და საქართველოს ესაზღვრება.
ამავე კატეგორიაში
სხვა სიახლეები
17:55 / 28.01.2025
კვირის პოპულარული
ამინდის პროგნოზი
აბრეშუმის გზა
ხალხის აზრით
პარტნიორი მედიასაშუალებების მასალები
ამინდი
ახალციხე
-3
°C
ახალქალაქი
-8
°C
ასპინძა
-2
°C
ადიგენი
9
°C
ბორჯომი
-1
°C
თბილისი
2
°C
აბასთუმანი
-5
°C
ბაკურიანი
-4
°C
ნინოწმინდა
-8
°C
ვალუტა
AMD
1000
7.2207
EUR
1
3.0014
RUB
100
2.9406
TRY
1
0.0804
USD
1
2.8766
მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.
ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს "საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდის" პოზიციას. შესაბამისად, ფონდი არ არის პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე.
The views, opinions and statements expressed by the author/authors and those providing comments are theirs only and do not necessarily reflect the position of the Foundation or the Center. Therefore, the Open Society Georgia Foundation and Georgian Center for Strategy and Development are not responsible for the content of the information material.
