Լուրեր
Կնոջ մասին, ով անցյալը տեղավորել է մեկ սենյակում
1940 թվականին Ստալինի կողմից ստորագրված վկայական, Գերմանիայից բերված ռազմական հեռախոս, պայուսակ, որը թվագրվում է 1896 թ, ածուխե արդուկ, Ծղալթբիլայի առաջին սև ու սպիտակ հեռւոստացույցը – այս և դեռ շատ տարբեր ու հետաքրքրիր իրեր կարող եք տեսնել Լիդիա Պողոսյանի տանը:
Ծղալթբիլայում ապրող 67-այմա կինը հնագույն և ավանդական իրեր սկսել է հավաքել 8 տարի առաջ: Մեկ սենյակում հավաքած յուրաքանչյուր առարկան ունի իր պատմությունը: Լիդիա Պողոսյանը հույզերով պատմում է այն ժամանակների մասին, երբ ընտանիքներում սուրճն աղում էին, և հագուստը արդուկում էին ածուխե արդուկով:
Լիդիայի իրերում պահվում է նաև տանկից հանած հեռախոս: Կոլեկցիոները հավաստացնում է, որ ռազմական նշանակության հեռախոսը բերել են Գերմանիայից: Իսկ Ծղալթբիլա հասել է այն ժամանակ, ռազմական անձին ուղարկել էին Ախալցիխե: Գեներալը մահացել է Ռուսաստանում, բայց մահից փոքր առաջ, Լիդիայի հավաքածուին ավելացավ նաև երկրորդ համաշխարհային պատերազմից բերած ևս մեկ իր:
Իրերի շարքում նշանակավոր տեղ է զբաղեցնում 1954 թվականին թողարկած հեռուստացույցը, որը առաջին տեխնիկան էր աշխարհում: 1923 թվականին ծնված Մելիք պապիկը այն Լիդիային փոխանցել է նրանից հետո, երբ լսել է փախցնելու մասին:
Պողոսյանների ընտանիքը ունի նաև հավաստագիր, որը ստորագրվել է Խորհրդային Միության առաջնորդի կողմից 1940 թվականին գյուղատնտեսության ոլորտում Միության ցուցահանդեսին մասնակցելու համար: Վկայագիրը պատկանում է Ծինուբան գյուղի բնակիչ՝ Մկրտիչ Օգանեսյանին:
Այստեղ է նաև գրամեքենան, որը Լիդիայի համար նույնքան նշանակավոր է, որքան հիմա նրա օրագիրն է, որը ցույց է տալիս բոլոր հյուրերին և խնդրում գրել տպավորությունների մասին:
Մի սենյակում կարելի է գտնել շատ իրեր, որոնք օգտագործվել են գյուղատնտեսության մեջ նույնիսկ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից առաջ: Սայլի աչքը, մուրճը, մաղը ՝ փոքր պատը շատ պատմություններ է պահում:
Լույս չկար, գազ չկար, սա 90-ականների ժամակաշրջանն ու պատմության անջնջելի մասն են: Նկարներում կարող եք տեսնել այն իրերը, որոնք բոլոր ընտանիքներում եղել են նախկինում, իսկ Լիդիան պահում է նույնիսկ այսօր:
Հենց Լիդիա Պողոսյանը սկսեց հավաքել իրեր, անմիջապես հայտնվեցին նրանք, ովքեր ցանկություն հայտնեցին օգնել նրան: Գյուղացիները, հարազատներն ու ընկերները նրան տրամադրել են իրեր, որոնք կապված են նախկինում տեղի ունեցող իրադարձությունների հետ: Հետևաբար, այս ավանդական իրերն ընտանիքում մեծ տեղ և պատմություն ունեն:
Ծղալթբիլայի բնակիչ՝ Լիդիա Պողոսյանը գյուղում ապրում է ավելի քան չորս տասնամյակ: Իր մասին պատմում է, որ սիրում է ձեռագործը: Հյուրընկալում է մարդկանց ու հավաքում հետաքրքիր իրեր: Հույս ունի, որ թանգարան դարձրած տանը դեռ շատ պատմություններ և առարկաներ է կուտակելու:
Հրապարակվել է Վրաստանի Բաց հասարակության հիմնադրամների և Վրացական ռազմավարության ու զարգացման կենտրոնի (GCSD) ֆինանսական աջակցությամբ:Հեղինակի / հեղինակների կողմից տեղեկատվական նյութում հայտնված կարծիքը չի կարող արտացոլել հիմնադրամի և կենտրոնի դիրքորոշումը: Ըստ այդմ, «Բաց հասարակության հիմնադրամը» և «Վրացական ռազմավարության և զարգացման կենտրոնը» պատասխանատու չեն նյութի բովանդակության համար:
Ծղալթբիլայում ապրող 67-այմա կինը հնագույն և ավանդական իրեր սկսել է հավաքել 8 տարի առաջ: Մեկ սենյակում հավաքած յուրաքանչյուր առարկան ունի իր պատմությունը: Լիդիա Պողոսյանը հույզերով պատմում է այն ժամանակների մասին, երբ ընտանիքներում սուրճն աղում էին, և հագուստը արդուկում էին ածուխե արդուկով:
Լիդիայի իրերում պահվում է նաև տանկից հանած հեռախոս: Կոլեկցիոները հավաստացնում է, որ ռազմական նշանակության հեռախոսը բերել են Գերմանիայից: Իսկ Ծղալթբիլա հասել է այն ժամանակ, ռազմական անձին ուղարկել էին Ախալցիխե: Գեներալը մահացել է Ռուսաստանում, բայց մահից փոքր առաջ, Լիդիայի հավաքածուին ավելացավ նաև երկրորդ համաշխարհային պատերազմից բերած ևս մեկ իր:
Իրերի շարքում նշանակավոր տեղ է զբաղեցնում 1954 թվականին թողարկած հեռուստացույցը, որը առաջին տեխնիկան էր աշխարհում: 1923 թվականին ծնված Մելիք պապիկը այն Լիդիային փոխանցել է նրանից հետո, երբ լսել է փախցնելու մասին:
Պողոսյանների ընտանիքը ունի նաև հավաստագիր, որը ստորագրվել է Խորհրդային Միության առաջնորդի կողմից 1940 թվականին գյուղատնտեսության ոլորտում Միության ցուցահանդեսին մասնակցելու համար: Վկայագիրը պատկանում է Ծինուբան գյուղի բնակիչ՝ Մկրտիչ Օգանեսյանին:
Այստեղ է նաև գրամեքենան, որը Լիդիայի համար նույնքան նշանակավոր է, որքան հիմա նրա օրագիրն է, որը ցույց է տալիս բոլոր հյուրերին և խնդրում գրել տպավորությունների մասին:
Մի սենյակում կարելի է գտնել շատ իրեր, որոնք օգտագործվել են գյուղատնտեսության մեջ նույնիսկ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից առաջ: Սայլի աչքը, մուրճը, մաղը ՝ փոքր պատը շատ պատմություններ է պահում:
Լույս չկար, գազ չկար, սա 90-ականների ժամակաշրջանն ու պատմության անջնջելի մասն են: Նկարներում կարող եք տեսնել այն իրերը, որոնք բոլոր ընտանիքներում եղել են նախկինում, իսկ Լիդիան պահում է նույնիսկ այսօր:
Հենց Լիդիա Պողոսյանը սկսեց հավաքել իրեր, անմիջապես հայտնվեցին նրանք, ովքեր ցանկություն հայտնեցին օգնել նրան: Գյուղացիները, հարազատներն ու ընկերները նրան տրամադրել են իրեր, որոնք կապված են նախկինում տեղի ունեցող իրադարձությունների հետ: Հետևաբար, այս ավանդական իրերն ընտանիքում մեծ տեղ և պատմություն ունեն:
Ծղալթբիլայի բնակիչ՝ Լիդիա Պողոսյանը գյուղում ապրում է ավելի քան չորս տասնամյակ: Իր մասին պատմում է, որ սիրում է ձեռագործը: Հյուրընկալում է մարդկանց ու հավաքում հետաքրքիր իրեր: Հույս ունի, որ թանգարան դարձրած տանը դեռ շատ պատմություններ և առարկաներ է կուտակելու:
Հրապարակվել է Վրաստանի Բաց հասարակության հիմնադրամների և Վրացական ռազմավարության ու զարգացման կենտրոնի (GCSD) ֆինանսական աջակցությամբ:Հեղինակի / հեղինակների կողմից տեղեկատվական նյութում հայտնված կարծիքը չի կարող արտացոլել հիմնադրամի և կենտրոնի դիրքորոշումը: Ըստ այդմ, «Բաց հասարակության հիմնադրամը» և «Վրացական ռազմավարության և զարգացման կենտրոնը» պատասխանատու չեն նյութի բովանդակության համար:
ამავე კატეგორიაში
სხვა სიახლეები
კვირის პოპულარული
ამინდის პროგნოზი
აბრეშუმის გზა
ხალხის აზრით
პარტნიორი მედიასაშუალებების მასალები
საინფორმაციო გამოშვება
რეგიონი
ამინდი
ახალციხე
-4
°C
ახალქალაქი
-6
°C
ასპინძა
-1
°C
ადიგენი
9
°C
ბორჯომი
3
°C
თბილისი
11
°C
აბასთუმანი
-3
°C
ბაკურიანი
-2
°C
ნინოწმინდა
-6
°C
ვალუტა
AMD
1000
7.0972
EUR
1
2.8955
RUB
100
2.5197
TRY
1
0.0796
USD
1
2.8158
მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.
ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს "საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდის" პოზიციას. შესაბამისად, ფონდი არ არის პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე.
The views, opinions and statements expressed by the author/authors and those providing comments are theirs only and do not necessarily reflect the position of the Foundation or the Center. Therefore, the Open Society Georgia Foundation and Georgian Center for Strategy and Development are not responsible for the content of the information material.
