Լուրեր
Ե՞րբ և ինչպե՞ս է նշվում Վարդավառը
Հուլիսի 24-ին հայ առաքելական եկեղեցին նշում է Վարդավառը: Տոնը նշանակավոր է բոլոր տարիքի մարկանց համար: Երեխաները և տարեց մարդիկ այս տոնակատարությունը տարբեր ձևերով են նշում:
Փողոցում ամենուրեք երեխաներ են, նրանք վազվզում են շշերով և ջրում միմյանց: Փոքրիկների համար ջրոցին՝ Վարդավառը կրոնական տոնակատարություններից ամենա հետաքրքիրն է: Ջուր լցնելու նշանակությունը չգիտեն, բայց ասում են, որ այս ավանդույթը ամեն տարի պետք է իրականացնել: Ի տարբերություն երեխաների, տոնի նշանակությանը լավ ծանոթ են մեծահասակները:
Թրջող և թրջվող հավատացյալները միմյանց առողջություն և հաջողություն են ցանկանում, ջուրը միաժամանակ նշանակում է աստվածային շնորհ:
Օրվա առաջին կեսին հայ առաքելական եկեղեցիներում մատուցվեց տոնական պատարագ։ Այս տարի ժողովուրդը հավաքվել էր Ծկրուտի եկեղեցում։ Տոնակատարությունը սկսվել է պատարագով, առավոտյան ժամը 10:00-ին Ախալցիխեի Ծկրութի գյուղի մոտ գտնվող եկեղեցում։ Ժամերգությունից հետո եկեղեցու բակում կատարվեց ավանդական ջրցանի ծեսը։
Վարդավառը Հայ Առաքելական եկեղեցու հինգ տաղավար տոներից է: Այն այլ կերպ անվանում են նաև Հիսուս Քրիստոսի Պայծառակերպության կամ Այլակերպության տոն, քանի որ այն Պետրոս, Հովհաննես և Հակոբոս առաքյալների առջև Քրիստոսի այլակերպության հիշատակի օրն է, որն ըստ ավանդության տեղի է ունեցել Թաբոր լեռան վրա, երբ Քրիստոսն իր աշակերտներին «ներկայացավ» արդեն որպես տիրոջ զավակ:
Հայ Առաքելական եկեղեցին Քրիստոսի Պայծառակերպության տոնը նշում է Զատկից 98 օր հետո, հունիսի 28-ից մինչեւ օգոստոսի 1-ն ընկած ժամանակահատվածում։
Տոնի պատմությունը գալիս է դեռևս հեթանոսական ժամանակներից։ Հնում Վարդավառի տոնը կապում էին հայկական դիցարանի ջրի, սիրո, պտղաբերության ու գեղեցկության աստվածուհի Աստղիկի հետ։ Վարդավառի տոնը նշվում էր ժողովրդական մեծ հանդիսություններով։ Աստղիկին վարդեր էին նվիրում, աղավնիներ էին բաց թողնում և միմյանց վրա ջուր ցողում։ Ջուր ցողելու սովորությունը պահպանվել է նաև մեր օրերում։ Վարդավառի խորհուրդը նաև եղել է ջրի պաշտամունքը, երբ աղերսել են արգասավորությունն ու պտղաբերությունը հովանավորող ուժերին։
Վարդավառը նաև բերքահավաքի հետ կապվող առաջին տոներից է, որի ծեսերը մասամբ նվիրված են բերք ու բարին ապահովող աստվածություններին։ Վարդավառին սովորաբար եկեղեցուն նվիրաբերում են հասկեր, խնդրում, որ արտերն ու այգիները զերծ մնան աղետներից, ծառերի դալար ոստերով զարդարում են տները, ծաղկեփնջեր նվիրում միմյանց, աղավնիներ թռցնում, կազմակերպում ջրախաղեր, զվարճություններ, խնջույքներ, անասնապահները ծաղիկներով զարդարում են անասունների ճակատները»։
Փողոցում ամենուրեք երեխաներ են, նրանք վազվզում են շշերով և ջրում միմյանց: Փոքրիկների համար ջրոցին՝ Վարդավառը կրոնական տոնակատարություններից ամենա հետաքրքիրն է: Ջուր լցնելու նշանակությունը չգիտեն, բայց ասում են, որ այս ավանդույթը ամեն տարի պետք է իրականացնել: Ի տարբերություն երեխաների, տոնի նշանակությանը լավ ծանոթ են մեծահասակները:
Թրջող և թրջվող հավատացյալները միմյանց առողջություն և հաջողություն են ցանկանում, ջուրը միաժամանակ նշանակում է աստվածային շնորհ:
Օրվա առաջին կեսին հայ առաքելական եկեղեցիներում մատուցվեց տոնական պատարագ։ Այս տարի ժողովուրդը հավաքվել էր Ծկրուտի եկեղեցում։ Տոնակատարությունը սկսվել է պատարագով, առավոտյան ժամը 10:00-ին Ախալցիխեի Ծկրութի գյուղի մոտ գտնվող եկեղեցում։ Ժամերգությունից հետո եկեղեցու բակում կատարվեց ավանդական ջրցանի ծեսը։Վարդավառը Հայ Առաքելական եկեղեցու հինգ տաղավար տոներից է: Այն այլ կերպ անվանում են նաև Հիսուս Քրիստոսի Պայծառակերպության կամ Այլակերպության տոն, քանի որ այն Պետրոս, Հովհաննես և Հակոբոս առաքյալների առջև Քրիստոսի այլակերպության հիշատակի օրն է, որն ըստ ավանդության տեղի է ունեցել Թաբոր լեռան վրա, երբ Քրիստոսն իր աշակերտներին «ներկայացավ» արդեն որպես տիրոջ զավակ:
Հայ Առաքելական եկեղեցին Քրիստոսի Պայծառակերպության տոնը նշում է Զատկից 98 օր հետո, հունիսի 28-ից մինչեւ օգոստոսի 1-ն ընկած ժամանակահատվածում։Տոնի պատմությունը գալիս է դեռևս հեթանոսական ժամանակներից։ Հնում Վարդավառի տոնը կապում էին հայկական դիցարանի ջրի, սիրո, պտղաբերության ու գեղեցկության աստվածուհի Աստղիկի հետ։ Վարդավառի տոնը նշվում էր ժողովրդական մեծ հանդիսություններով։ Աստղիկին վարդեր էին նվիրում, աղավնիներ էին բաց թողնում և միմյանց վրա ջուր ցողում։ Ջուր ցողելու սովորությունը պահպանվել է նաև մեր օրերում։ Վարդավառի խորհուրդը նաև եղել է ջրի պաշտամունքը, երբ աղերսել են արգասավորությունն ու պտղաբերությունը հովանավորող ուժերին։
Վարդավառը նաև բերքահավաքի հետ կապվող առաջին տոներից է, որի ծեսերը մասամբ նվիրված են բերք ու բարին ապահովող աստվածություններին։ Վարդավառին սովորաբար եկեղեցուն նվիրաբերում են հասկեր, խնդրում, որ արտերն ու այգիները զերծ մնան աղետներից, ծառերի դալար ոստերով զարդարում են տները, ծաղկեփնջեր նվիրում միմյանց, աղավնիներ թռցնում, կազմակերպում ջրախաղեր, զվարճություններ, խնջույքներ, անասնապահները ծաղիկներով զարդարում են անասունների ճակատները»։
ამავე კატეგორიაში
სხვა სიახლეები
კვირის პოპულარული
ამინდის პროგნოზი
აბრეშუმის გზა
პარტნიორი მედიასაშუალებების მასალები
საინფორმაციო გამოშვება
რეგიონი
ამინდი
ახალციხე
-8
°C
ახალქალაქი
-10
°C
ასპინძა
-5
°C
ადიგენი
6
°C
ბორჯომი
-1
°C
თბილისი
1
°C
აბასთუმანი
-9
°C
ბაკურიანი
-5
°C
ნინოწმინდა
-10
°C
ვალუტა
AMD
1000
7.2341
EUR
1
2.9842
RUB
100
2.7304
TRY
1
0.0814
USD
1
2.8448
მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.
ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს "საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდის" პოზიციას. შესაბამისად, ფონდი არ არის პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე.
The views, opinions and statements expressed by the author/authors and those providing comments are theirs only and do not necessarily reflect the position of the Foundation or the Center. Therefore, the Open Society Georgia Foundation and Georgian Center for Strategy and Development are not responsible for the content of the information material.
