Գյուղատնտեսություն
Հայաբնակ գյուղ, որով «ընտրություններից հետո ոչ ոք չի հետաքրքրվում»
Գյուղ Ախալցիխեում, որտեղ խմելու և ոռոգման ջրի, ճանապարհների, տրանսպորտի, բնական գազի բացակայությունն էլ ավելի է դժվարացնում կյանքը։ Հայաբնակ գյուղ Ծիրայում ասում են, որ նրանց ոչ ոք չի լսում, իսկ ընտրություններից մեկ ամիս առաջ, մեկ անգամ գյուղ այցելող թեկնածուները նրանց դժվարությունները չեն տեսնում: Այլ կերպ չեն կարող բացատրել, թե ինչու այսքան ժամանակ չի լուծվել գոնե մեկ խնդիր:
Եգիկյանների մեծ ընտանիքը վառելափայտ է մատակարարել աշնանը, վճարելով մինչև հազար լարի: Ծիրա գյուղում վառարանն ու վառելափայտը ջեռուցման միակ միջոցներն են: Տանտիրուհին սեփական կովի կաթից պատրաստած պանրով ու կարագով խաճապուրի թխեց, կարտոֆիլը պատրաստեց խաշելու համար, վերցրեց թելն ու ասեղը՝ առջևում է երկար ու դաժան ձմեռը, որի ամեն օրը գյուղացիների համար նույնն է։ Առաջին հայացքից ամեն ինչ այնպես է, ինչպես Վրաստանի մյուս շրջաններում, սակայն տեղացիներն ունեն էլ ավելի շատ խնդիրներ, քան նույնիսկ հարեւան գյուղի բնակիչները։
«Գյուղում աշխատանք չկա: Տանը վեցն ենք, աշխատում է միայն որդիս, նա էլ արհեստավոր է: Եթե գյուղում աշխատանք լինի, հարսս էլ կաշխատի, ես էլ, բայց՝ չկա: Մենք ստանում ենք թոշակ, բայց չի հերիքում, ամեն ինչ թանկացել է, ալյուրը թանկ է, սննդամթերքը նույնպես, շատ խնդիրներ կան: Ունենք երկու կով, կաթն ու պանիրը տանից է, երբ մեքենաներ են գալիս գյուղ ու միրգ, շաքար, բրինձ, մակարոն են բերում, փոխում ենք նրանց հետ»,- ասում է Ալվարդ Եգիկյանը:
Ծիրան գտնվում է ծովի մակարդակից 1300 մետր բարձրության վրա, Ախալցիխե քաղաքից ութ կիլոմետր հեռավորությանբ: Համաձայն 2014 թվականի մարդահամարի տվյալների, գյուղում ապրում է 451 մարդ: Այս թիվը սեզոնային աշխատանքների ժամանակ աստիճանաբար նվազում է: Գյուղում հինգ տարի է, ինչ հանրային տրանսպորտ չի գործում: Բնակիչները ցավում են, որ հաճախ ստիպված են կիլոմետրեր անցնել ոտքով։
Գյուղացիների եկամուտի միակ աղբյուրը հողագործությունն ու անասնապահությունն է։ Տեղացիներն ասում են, որ ոռոգման ջրի բացակայության պատճառով գրեթե չեն կարողանում բերք հավաքել։ Սակայն գյուղմթերքի վաճառքից ստացված գումարով ստիպված են ընտանիքը ապահովել ողջ տարին։
Գյուղում խնդիրներն անպակաս են, սակայն տեղի բնակիչներին ամենաշատն անհանգստացնում է կառավարության անուշադրությունը։ Ասում են՝ ինքնակառավարության ներկայացուցիչները Ծիրա այցելում են միայն ընտրություններից առաջ, իսկ ընտրություններից հետո ՝ մոռանում:
«Գալիս են միայն ընտրությունների ժամանակ, հարցնում, թե ինչ խնդիրներ ունենք, մենք բացատրում ենք, գնում ընտրությունների, ավարտվում են ընտրություններն ու այլևս ոչ ոչ չի մտածում մեր հոգսերի մասին: Ոչ ոք չի հարցնում, թե ինչով ենք ապրում: Միայն ընտրություններին են գալիս, հարցեր տալիս և վերջ: 40 տարի է, ինչ այստեղ եմ ապրում և ջրի խնդիրը միշտ առկա է: Անցած տարի ջուրը սառել էր, դույլերով բերում էինք ձորից, ձյունն էինք հալում անասունների համար»,- ասում է Ալվարդ Եգիկյանը:
Ախալցիխեի քաղաքապետն էլ իր նախորդների նման, ընտրություններից առաջ գյուղ է այցելել։ Իրակլի Լազարաշվիլին ասում է, որ հաղթանակը տոնելուց հետո այդ շրջանում չի եղել: Քաղաքապետարանի առաջին անձը 2022 թվականին բնակչությանը շատ խոստումներ չի կարող տալ: Հուսով է, որ հաջորդ տարի քաղաքի հետ կապված մի քանի կիլոմետրանոց ճանապարհը կվերանորոգվի: Ինչ վերաբերվում է մնացած խնդիրներին, ապա Լազարաշվիլին չի կարող ասել, թե երբ կբարելավվի տեղի բնակիչների կենսամիջավայրը։
Գյուղում ենթակառուցվածքային խնդիրներից բացի, անհանգստացած են նաեւ սեզոնային աշխատանքի մեկնած երիտասարդների ճակատագրով։ Բնակիչներն ասում են, որ գրեթե բոլոր աշխատունակ տղամարդիկ գնում են Ռուսաստան։ Գյուղում մնում են կանայք, երեխաներն ու ծերերը։ Ռուսաստանում նույնպես հեշտ չէ աշխատել և ընտանիք պահել արտերկրից: Տեղացիները նախընտրում են ունենալ համապատասխան պայմաններ և գյուղատնտեսությամբ զբաղվել սեփական երկրում։
Եգիկյանների մեծ ընտանիքը վառելափայտ է մատակարարել աշնանը, վճարելով մինչև հազար լարի: Ծիրա գյուղում վառարանն ու վառելափայտը ջեռուցման միակ միջոցներն են: Տանտիրուհին սեփական կովի կաթից պատրաստած պանրով ու կարագով խաճապուրի թխեց, կարտոֆիլը պատրաստեց խաշելու համար, վերցրեց թելն ու ասեղը՝ առջևում է երկար ու դաժան ձմեռը, որի ամեն օրը գյուղացիների համար նույնն է։ Առաջին հայացքից ամեն ինչ այնպես է, ինչպես Վրաստանի մյուս շրջաններում, սակայն տեղացիներն ունեն էլ ավելի շատ խնդիրներ, քան նույնիսկ հարեւան գյուղի բնակիչները։
«Գյուղում աշխատանք չկա: Տանը վեցն ենք, աշխատում է միայն որդիս, նա էլ արհեստավոր է: Եթե գյուղում աշխատանք լինի, հարսս էլ կաշխատի, ես էլ, բայց՝ չկա: Մենք ստանում ենք թոշակ, բայց չի հերիքում, ամեն ինչ թանկացել է, ալյուրը թանկ է, սննդամթերքը նույնպես, շատ խնդիրներ կան: Ունենք երկու կով, կաթն ու պանիրը տանից է, երբ մեքենաներ են գալիս գյուղ ու միրգ, շաքար, բրինձ, մակարոն են բերում, փոխում ենք նրանց հետ»,- ասում է Ալվարդ Եգիկյանը:
Ծիրան գտնվում է ծովի մակարդակից 1300 մետր բարձրության վրա, Ախալցիխե քաղաքից ութ կիլոմետր հեռավորությանբ: Համաձայն 2014 թվականի մարդահամարի տվյալների, գյուղում ապրում է 451 մարդ: Այս թիվը սեզոնային աշխատանքների ժամանակ աստիճանաբար նվազում է: Գյուղում հինգ տարի է, ինչ հանրային տրանսպորտ չի գործում: Բնակիչները ցավում են, որ հաճախ ստիպված են կիլոմետրեր անցնել ոտքով։
Գյուղացիների եկամուտի միակ աղբյուրը հողագործությունն ու անասնապահությունն է։ Տեղացիներն ասում են, որ ոռոգման ջրի բացակայության պատճառով գրեթե չեն կարողանում բերք հավաքել։ Սակայն գյուղմթերքի վաճառքից ստացված գումարով ստիպված են ընտանիքը ապահովել ողջ տարին։
Գյուղում խնդիրներն անպակաս են, սակայն տեղի բնակիչներին ամենաշատն անհանգստացնում է կառավարության անուշադրությունը։ Ասում են՝ ինքնակառավարության ներկայացուցիչները Ծիրա այցելում են միայն ընտրություններից առաջ, իսկ ընտրություններից հետո ՝ մոռանում:
«Գալիս են միայն ընտրությունների ժամանակ, հարցնում, թե ինչ խնդիրներ ունենք, մենք բացատրում ենք, գնում ընտրությունների, ավարտվում են ընտրություններն ու այլևս ոչ ոչ չի մտածում մեր հոգսերի մասին: Ոչ ոք չի հարցնում, թե ինչով ենք ապրում: Միայն ընտրություններին են գալիս, հարցեր տալիս և վերջ: 40 տարի է, ինչ այստեղ եմ ապրում և ջրի խնդիրը միշտ առկա է: Անցած տարի ջուրը սառել էր, դույլերով բերում էինք ձորից, ձյունն էինք հալում անասունների համար»,- ասում է Ալվարդ Եգիկյանը:
Ախալցիխեի քաղաքապետն էլ իր նախորդների նման, ընտրություններից առաջ գյուղ է այցելել։ Իրակլի Լազարաշվիլին ասում է, որ հաղթանակը տոնելուց հետո այդ շրջանում չի եղել: Քաղաքապետարանի առաջին անձը 2022 թվականին բնակչությանը շատ խոստումներ չի կարող տալ: Հուսով է, որ հաջորդ տարի քաղաքի հետ կապված մի քանի կիլոմետրանոց ճանապարհը կվերանորոգվի: Ինչ վերաբերվում է մնացած խնդիրներին, ապա Լազարաշվիլին չի կարող ասել, թե երբ կբարելավվի տեղի բնակիչների կենսամիջավայրը։
Գյուղում ենթակառուցվածքային խնդիրներից բացի, անհանգստացած են նաեւ սեզոնային աշխատանքի մեկնած երիտասարդների ճակատագրով։ Բնակիչներն ասում են, որ գրեթե բոլոր աշխատունակ տղամարդիկ գնում են Ռուսաստան։ Գյուղում մնում են կանայք, երեխաներն ու ծերերը։ Ռուսաստանում նույնպես հեշտ չէ աշխատել և ընտանիք պահել արտերկրից: Տեղացիները նախընտրում են ունենալ համապատասխան պայմաններ և գյուղատնտեսությամբ զբաղվել սեփական երկրում։
Նույն թեմայով
Հաղորդումներ
Հայտնի..
Հարցազրույց
Օրվա արտահայտություն
Նյութեր գործընկեր լրատվամիջոցներից
Բնակչության կարծիքով
Եղանակի տեսություն
Եղանակը
Թբիլիսի
15
°C
Բորջոմի
11
°C
Ադիգենի
14
°C
Ախալցիխե
12
°C
Ասպինձա
11
°C
Ախալքալաք
8
°C
Նինոծմինդա
8
°C
Աբասթուման
9
°C
Բակուրիան
5
°C
Փոխարժեք
AMD
1000
6.9047
EUR
1
2.8684
RUB
100
2.9172
TRY
1
0.0828
USD
1
2.6797
Օրացույց
Տարածաշրջան
მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.
ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს "საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდის" პოზიციას. შესაბამისად, ფონდი არ არის პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე.
The views, opinions and statements expressed by the author/authors and those providing comments are theirs only and do not necessarily reflect the position of the Foundation or the Center. Therefore, the Open Society Georgia Foundation and Georgian Center for Strategy and Development are not responsible for the content of the information material.
