Սահմանափակումների հետևանքները Սամցխե-Ջավախքում

Նորություններ

01.12.2020

Սահմանափակումների երկրորդ ալիքը Սամցխե-Ջավախքում հիմնականում ազդել է ընդունող բիզնեսի և զբոսաշրջության ոլորտի վրա: Կանոնակարգերը վերաբերում էին քաղաքային տրանսպորտին, սննդի կետերին և առողջարաններին: Երթուղային տաքսու վարորդները, ռեստորանի և հյուրանոցի աշխատակիցները, ինչպես նաև զբոսաշրջիկներից կախված բոլոր անձինք Բակուրիանիում մնացին առանց եկամտի:

Համաճարակի առաջին ալիքից հետո, Ախալցիխեում երկու նոր սննդի օբյեկտ բացվեց: «Կոնտորա19-ի» և «Նուդլի» սեփականատերերը պատրաստվում էին, որ քաղաքում հարմար և ժամանակակից շրջավայր ստեղծեին և իրենց բիզնեսն էլ զարգացնեին: Երիտասարդների սկսած գործը կանգնեցրեց սահմանափակումների երկրորդ ալիքը: Կոնտորա 19-ը բացվելուց երկու ամիս հետո, իսկ «Նուդլին» մեկ շաբաթից հետո փակվեցին:

«Հինգ աշխատակիցներ էինք, հիմա հեռավար են աշխատում: Բաժնետերերից մեկը խոհարարն է, իսկ մյուսը առաքման ծառայությամբ է զբաղված, աշխատավարձ չեն ստանում»,- ասում է ռեստորանի աշխատակից՝ Գիորգի Գելաշվիլին:

«Առաքման ծառայության անցանք, բայց պատվերները քիչ են: Փորձում ենք գոյություն պահպանել»,- ասում է Սոփիո Մելիքիձեն:

Սննդամթերքի գործակալություների մեծ մասը փակվել է, քանի որ սեփականատերերը ասում են, որ առաքման ծառայությանբ աշխատելը նույնիսկ չի կարող ծածկել ծախսերը:

Սրճարանների և ռեստորանների աշխատակիցների նման, երթուղայինների վարորդները ստիպված էին նստել տանը: Մեկ ամսվա ընթացքում արգելվել է հասարակական և միջքաղաքային տրանսպորտը: Վրաստանում սահմանված սահմանափակումների պատճառով Ախալցխայում շուրջ 50 վարորդ կորցրեց աշխատանքը: Գործազուրկ վարորդների ընտանիքների համար այդ գործը եկամտի միակ աղբյուրն էր:

«Իշխանությունը տալիս է 300 լարի, դա ինչում է հերիքելու: Բոլոր կարգերին հետևում էինք, հանկարծ ինչ տեղի ունեցավ, չգիտեմ»,- ասում է Նոդար Բերիձեն:

«Հացադուլ կսկսենք, քանի որ եկամուտ չունենք, ինչպե՞ս կարող ենք հացի փող աշխատել», - ասաց Ախալցխա-Թբիլիսիի միկրոավտոբուսի վարորդ Գիա Լոմիձեն:

Երկրորդ ալիքի սահմանափակումներ դժվարին հանդիսացան նաև Բակուրիանիի բնակիչների համար: Հանգստավայրում տուրիստական սեզոնը փակվեց այնպես, որ այն նույնիսկ չհասցրեց բացվել:

«Բնակարանն էինք տալիս վարձով, այլ եկամուտ մենք չունենք: Դեռ ոչ ոք ինձ չի զանգահարել, ոչինչ չեն պատվիրել: Ուրեմն, սովից մահանա՞»,- ասում է տեղացի՝ Վալենտինա Խուբաեվը:

Եկամուտների նվազմանը զուգընթաց `սննդի և առաջնային սպառման գներն աճում են: Կորոնավիրուսի երկրորդ ալիքի ժամանակ Ախալցխայում հացը թանկացավ: Առավել հաճախ սպառվող ապրանքի գինն աճել է 10 թեթրիով: Որոլտի ներկայացուցիպներն ասում են, որ դրա պատճառը ալյուրի բարձր գինն է: Բայց մեկ ամիս առաջ կառավարությունը հայտարարեց, որ ցորենի գնի բարձրացումը չի ազդի հացի վրա:

«10-10 թեթրի ավելացավ բոլոր տեսակի հացի գինը: Հաճախորդները երբ գալիս ու տեսնում են նոր գները, զարմանում են, ոմանք էլ հետ են գնում, ոմանք քիչ գնում»,- ասում է խանութի աշխատակիցը:
Մեկ պարկ ալյուրը թանկացավ 9-10 լարիով: Գործարանների տերերն ասում են, որ թանկացման պատճառով այլեւս չեն կարող պահպանել հին գինը:

«67 լարի է ալյուրի գինը այն դեպքում, երբ անցյալ տարի նույն ժամանակահատվածում 50 լարի էր, մեկ տարվա ընթացքում սա բավականին մեծ աճ է: Կամ գինը պետք է բարձրացնենք, կամ հացի որակն ու քաշը պետք է ընկնեն, դա շատ վատ է բնակչության համար », - պարզաբանեց Գիորգի Գիքոշվիլին:

Օբյեկտների աշխատանքի դադարեցմանն ավելանում է նաև ազգային արժույթի արժեզրկումը: Դոլարի նկատմամբ լարիի փոխարժեքի փոփոխությունը հասցնում է ներմուծվող ապրանքի գնի բարձրացմանը: Քաղաքացիներն ասում են, որ ստեղծված տնտեսական իրավիճակի պատճառով կյանքն աստիճանաբար դժվարանում է:

Հրապարակվել է Վրաստանի Բաց հասարակության հիմնադրամների և Վրացական ռազմավարության ու զարգացման կենտրոնի (GCSD) ֆինանսական աջակցությամբ:Հեղինակի / հեղինակների կողմից տեղեկատվական նյութում հայտնված կարծիքը չի կարող արտացոլել հիմնադրամի և կենտրոնի դիրքորոշումը: Ըստ այդմ, «Բաց հասարակության հիմնադրամը» և «Վրացական ռազմավարության և զարգացման կենտրոնը» պատասխանատու չեն նյութի բովանդակության համար:

Հեղինակ:

Թարգմ. Սիրուշո Անտոնյան

Երկ.

Երեք.

Չոր.

Հինգ.

Ուրբ.

Շաբ.

Կիր.