Նորություններ
«3-4 անասուն պիտի ծախենք, որ կարողանանք գնալ Ռուսաստան»
Ռուսաստանը մեկ ամսով՝ մինչև ապրիլի 1-ը, երկարաձգել է հայաստանցիների մուտքի թույլտվությունը, պայմանը կորոնավիրուսի բացասական թեստն է և «Ճամփորդիր առանց Covid-19-ի» հավելվածում գրանցվելը։
Գրեթե մեկ տարվա դադարից հետո հայաստանցիների համար ռուսական օդային սահմանները բացվեցին փետրվարի 1-ից, սկզբում՝ մեկ ամսով։ Ռուսաստան մեկնել ցանկացողների մեծ թվի պատճառով կտրուկ թանկացան ավիատոմսերը և չնայած վերջին օրերին գների որոշակի նվազում է նկատվում, այդուհանդերձ, մեկ տարի արտագնա աշխատանքի չմեկնած խոպանչիների մի մասը դեռ թանկ հաճույք է համարում դեպի Ռուսաստան տոմս գնելը:
Շիրակի մարզի Գետք գյուղի խոպանչիները դեռ չեն կողմնորոշվում՝ այս պայմաններում ձեռնտու կլինի արտագնա աշխատանքը, թե ոչ։
«Պիտի գնանք, բայց հլը նայենք՝ կարա՞նք գնանք, հիմնականում տոմսերի արժեքներն են շատ թանկ, որ հիմիկվա դրությամբ ցանկացած մարդու համար մեծ խնդիր է: 3-4 հատ անասուն ունենք, պիտի դրանք ծախենք, որ կարողանանք գնանք: Դրանք էլ ծախենք, տունը կմնա, գոնե դրանցով յոլա գնացվում է էլի», - ասաց «Ազատության» զրուցակիցներից մեկը:
37-ամյա Արսեն Հարությունյանը 10 տարվա խոպանչու փորձ ունի: Ռուսաստանի ամենացուրտ քաղաքներից մեկը՝ Յակուտսկ աշխատանքի մեկնելու համար տոմս էր գնել, բայց մեկնել այդպես էլ չի կարողացել: Վճարած տոմսի գումարն էլ հետ վերադարձի ենթակա չէ:
«10 տարի ոչ մի խնդիր չեմ ունեցել, էս տարի գնացել եմ, «Զվարթնոց»-ից հետ են ուղարկել՝ Ռուսաստանի Դաշնությունը փակ է: Տոմս գնել էի՝ 520 հազար դրամ, կորավ», - պատմեց Հարությունյանը:
Արտագնա աշխատանքի չգնալու այլընտրանքը գյուղատնտեսությամբ զբաղվելն է: Կյանքի կեսը խոպանում անցկացրած Գևորգ Յուզբաշյանը 2 տարի առաջ որոշել է մնալ գյուղում գյուղատնտեսությամբ զբաղվել ու այլևս արտագնա աշխատանքի չմեկնել: Սակայն, ասում է, խոպանում աշխատած գումարը ներդրել է, վարկ վերցրել, որ հող մշակի, եկամուտ ապահովի, փոխարենը պարտքեր է կուտակել:
«Եկա այստեղ, ասի՝ նայենք ինչ կարան անենք, հողով մի ձև գտնենք, մի ելք լինի աշխատենք, ընտանիք պահենք, ինչի՞ գնանք ուրիշի հողի մեջ, մեր հողի մեջ: Երկու տարվա մեջ համ ընտանիքիս ապրելակերպը հետ գնաց, համ էլ իմ ընտանեկան բյուջեն 0-ի գնաց: 10 աշխատողներին նորմալ վարձատրումներ արել եմ, ինչ որ Հայաստանի պայմաններում է, իրանց աշխատավարձի չափը վարձատրել եմ, եկել հասել է իմ վերջնահաշվարկի ժամանակ, ես 4 միլիոն 500 հազար դրամ մինուս եմ եղել: Դա էլ սաղ եղել է բանկերով», - ներկայացրեց Յուզբաշյանը:
Հիմա, ասում է, ոչ մնալ հող մշակելն է ձեռք տալիս, ոչ էլ խոպան գնալը: Բայց ուզի թե չուզի գնալու է՝ ընտանիք պահելու խնդիր է. «Չորս անչափահաս երեխա ունեմ, չորս երեխային պահել պետք է լինի, ստեղ ինչո՞վ պահեմ: Ապրելակերպդ ստիպում է քեզ, որ պետք է դուրս գաս, մնամ ստեղ ի՞նչ անեմ»:
Համայնքապետի փոխանցմամբ՝ ավելի քան 500 բնակիչ ունեցող Գետքից ամեն տարի շուրջ 120 հոգի մեկնում է արտագնա աշխատանքի: Այս տարի դեռ պարզ չէ, թե քանիսին կհաջողվի թանկ տոմսի խոչընդոտը հաղթահարել:
Գրեթե մեկ տարվա դադարից հետո հայաստանցիների համար ռուսական օդային սահմանները բացվեցին փետրվարի 1-ից, սկզբում՝ մեկ ամսով։ Ռուսաստան մեկնել ցանկացողների մեծ թվի պատճառով կտրուկ թանկացան ավիատոմսերը և չնայած վերջին օրերին գների որոշակի նվազում է նկատվում, այդուհանդերձ, մեկ տարի արտագնա աշխատանքի չմեկնած խոպանչիների մի մասը դեռ թանկ հաճույք է համարում դեպի Ռուսաստան տոմս գնելը:
Շիրակի մարզի Գետք գյուղի խոպանչիները դեռ չեն կողմնորոշվում՝ այս պայմաններում ձեռնտու կլինի արտագնա աշխատանքը, թե ոչ։
«Պիտի գնանք, բայց հլը նայենք՝ կարա՞նք գնանք, հիմնականում տոմսերի արժեքներն են շատ թանկ, որ հիմիկվա դրությամբ ցանկացած մարդու համար մեծ խնդիր է: 3-4 հատ անասուն ունենք, պիտի դրանք ծախենք, որ կարողանանք գնանք: Դրանք էլ ծախենք, տունը կմնա, գոնե դրանցով յոլա գնացվում է էլի», - ասաց «Ազատության» զրուցակիցներից մեկը:
37-ամյա Արսեն Հարությունյանը 10 տարվա խոպանչու փորձ ունի: Ռուսաստանի ամենացուրտ քաղաքներից մեկը՝ Յակուտսկ աշխատանքի մեկնելու համար տոմս էր գնել, բայց մեկնել այդպես էլ չի կարողացել: Վճարած տոմսի գումարն էլ հետ վերադարձի ենթակա չէ:
«10 տարի ոչ մի խնդիր չեմ ունեցել, էս տարի գնացել եմ, «Զվարթնոց»-ից հետ են ուղարկել՝ Ռուսաստանի Դաշնությունը փակ է: Տոմս գնել էի՝ 520 հազար դրամ, կորավ», - պատմեց Հարությունյանը:
Արտագնա աշխատանքի չգնալու այլընտրանքը գյուղատնտեսությամբ զբաղվելն է: Կյանքի կեսը խոպանում անցկացրած Գևորգ Յուզբաշյանը 2 տարի առաջ որոշել է մնալ գյուղում գյուղատնտեսությամբ զբաղվել ու այլևս արտագնա աշխատանքի չմեկնել: Սակայն, ասում է, խոպանում աշխատած գումարը ներդրել է, վարկ վերցրել, որ հող մշակի, եկամուտ ապահովի, փոխարենը պարտքեր է կուտակել:
«Եկա այստեղ, ասի՝ նայենք ինչ կարան անենք, հողով մի ձև գտնենք, մի ելք լինի աշխատենք, ընտանիք պահենք, ինչի՞ գնանք ուրիշի հողի մեջ, մեր հողի մեջ: Երկու տարվա մեջ համ ընտանիքիս ապրելակերպը հետ գնաց, համ էլ իմ ընտանեկան բյուջեն 0-ի գնաց: 10 աշխատողներին նորմալ վարձատրումներ արել եմ, ինչ որ Հայաստանի պայմաններում է, իրանց աշխատավարձի չափը վարձատրել եմ, եկել հասել է իմ վերջնահաշվարկի ժամանակ, ես 4 միլիոն 500 հազար դրամ մինուս եմ եղել: Դա էլ սաղ եղել է բանկերով», - ներկայացրեց Յուզբաշյանը:
Հիմա, ասում է, ոչ մնալ հող մշակելն է ձեռք տալիս, ոչ էլ խոպան գնալը: Բայց ուզի թե չուզի գնալու է՝ ընտանիք պահելու խնդիր է. «Չորս անչափահաս երեխա ունեմ, չորս երեխային պահել պետք է լինի, ստեղ ինչո՞վ պահեմ: Ապրելակերպդ ստիպում է քեզ, որ պետք է դուրս գաս, մնամ ստեղ ի՞նչ անեմ»:
Համայնքապետի փոխանցմամբ՝ ավելի քան 500 բնակիչ ունեցող Գետքից ամեն տարի շուրջ 120 հոգի մեկնում է արտագնա աշխատանքի: Այս տարի դեռ պարզ չէ, թե քանիսին կհաջողվի թանկ տոմսի խոչընդոտը հաղթահարել:
Նույն թեմայով
Հայտնի..
Հարցազրույց
Օրվա արտահայտություն
Նյութեր գործընկեր լրատվամիջոցներից
Եղանակի տեսություն
Փոխարժեք
AMD
1000
6.9171
EUR
1
2.8804
RUB
100
2.9145
TRY
1
0.0827
USD
1
2.6859
Օրացույց
Տարածաշրջան
მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.
ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს "საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდის" პოზიციას. შესაბამისად, ფონდი არ არის პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე.
The views, opinions and statements expressed by the author/authors and those providing comments are theirs only and do not necessarily reflect the position of the Foundation or the Center. Therefore, the Open Society Georgia Foundation and Georgian Center for Strategy and Development are not responsible for the content of the information material.
