სოფლის ამბები
წინუბანი - სოფელი, რომელიც ახალგაზრდებისგან იცლება
„საქმე ბევრია, მუშახელი ცოტა“, - ამბობენ წინუბანში. სომეხი მოსახლეობით დასახლებულ ახალციხის სოფელში ძირითადად, მოხუცები ცხოვრობენ. წინუბანში ამბობენ, რომ ახალგაზრდები უმუშევრობას და გაჭირვებას რუსეთში გაურბიან.
სოფლის მეურნეობით დაკავებული ადამიანებისთვის, ივლისის მიწურული ერთ-ერთი ყველაზე დატვირთული პერიოდია. სოფელ წინუბანშიც ბევრი საქმეა, ამიტომ მინდვრებშია ყველა - ქალი, ბავშვი, მოხუცი. სოფლის ცენტრში არავინ დაგვხვდა, ყველა ყანასა თუ ჭალაში იყო გასული. მოგვიანებით „ბირჟაზე“ სამი ხანშიშესული შეიკრიბა. ვისაც ფიზიკურად მუშაობა არ შეუძლია, თავს ნარდით და ჭადრაკით იქცევს. ერთ-ერთია ონიკ პოღოსიანი, 93 წლის მარტოხელა მოხუცი.
„ჩემი წინაპრები აქ ერზრუმიდან ჩამოვიდნენ. სოფელში ყველაზე ასაკიანი მე ვარ, არაფერი შემიძლია, არც მუშაობა, არც დარგვა“, - ამბობს სოფლის უხუცესი, რომელიც წინუბანს მალე დატოვებს. ონიკ პოღოსიანი შვილებს რუსეთში მიჰყავთ.
„ცოლი მომიკვდა, მარტო ვცხოვრობ აქ. ახლა შვილებს ველოდები, რომ ჩამოვიდნენ და წამიყვანონ. თუ ცოცხალი ვიქნები, მეორე წელს აქ ჩამოვალ“.
ონიკ პოღოსიანის სამივე შვილი რუსეთში ცხოვრობს. აღარც კი ახსოვს, როდის წავიდნენ მისი ბიჭები ემიგრაციაში. სოფლის უხუცესის მსგავსად, სამი ბიჭი ჰყავს რუსეთში არუთ მარკარიანს. ერთი ექსკავატორზე მუშაობს, მეორე - ავტომობილზე, მესამე კი რემონტს აკეთებს. ბიჭებმა ცოლ-შვილი სოფელში, მშობლებთან დატოვეს და რუსეთში წლების წინ წავიდნენ. არუთ მარკარიანი გვიყვება, რომ ორი მოსკოვში ცხოვრობს, მესამე ქალაქ გელენჯიკში. სოფელში ზამთრობით ჩამოდიან. „აბა რა ქნან, აქ საქმე არ არის“.
„სოფელში არაფერი და არავინ დარჩა, სრულიად დაცარიელდა. არც ქარხანაა, რომ ხალხი დასაქმდეს და ორი კაპიკით ოჯახები არჩინონ, ამიტომ კარები ჩაკეტეს და სოფლიდან წავიდნენ“, - ამბობს გრიშა ესაიანი.
ვინც სოფელში დარჩა, მიწას ამუშავებს და მოსავალს ყიდის. ფერმერები ამბობენ, რომ კარტოფილის არასტაბილური ფასის გამო, ხშირად მთელი წლის ნაწვალები წყალში ეყრებათ. „ხან კარგი ფასი აქვს კარტოფილს, ხან ისეთი დაბალი, რომ რაც დავხარჯეთ იმასაც ვერ ვიღებთ“.
სოფელში მესაქონლეობასაც მისდევენ. ყიდიან ყველაფერს, რისი გაყიდვაც შეუძლიათ. თუ კარგი წელი იქნება და თივა საკმარისზე მეტი მოუგროვდებათ, გაყიდიან და ოჯახში ზამთრისთვის საკვებს მოიმარაგებენ.
წინუბანში წყლის პრობლემაცაა. ამბობენ, რომ კარტოფილს ვერ რწყავენ და წვიმის იმედად არიან.
"წყალი არ გვაქვს, როგორ მოვრწყათ კარტოფილი? წყალი რომ არ არის, კარტოფილი წვრილი მოდის".
სოფლიდან მოსახლეობა მხოლოდ უმუშევრობას არ გაურბის. წინუბანში არ არის სამედიცინო პუნქტი, საბავშვო ბაღი და სპორტული მოედანი. რას აკეთებს ადგილობრივი ხელისუფლება წინუბნელების პრობლემების მოსაგვარებლად - ახალციხის მერიაში არ გვპასუხობენ და მოკლე, ზოგადი პასუხით შემოიფარგლებიან.
„ახალციხის მუნიციპალიტეტის მერია, უფლებამოსილების ფარგლებში, ყველა სოფელს თანაბრად ეხმარება და უწევს საჭირო დახმარებას“, - მოგვწერეს პრესსამსახურიდან.
თითქმის, დაცლილი მაღალმთიანი სოფელი ახალციხიდან 13 კმ-ში მდებარეობს. სოფლის მოსახლეობა რომ სულ უფრო მცირდება, ამას მოსახლეობის საყოველთაო აღწერის მონაცემებიც მოწმობს. თუ 2002 წლის სოფელში 425 ადამიანი ცხოვრობდა, 2014 წელს ეს რიცხვი 251-მდე შემცირდა. წინუბნელები ამბობენ, რომ ეს რიცხვი ახლა გაცილებით დაბალია.
სოფლის მეურნეობით დაკავებული ადამიანებისთვის, ივლისის მიწურული ერთ-ერთი ყველაზე დატვირთული პერიოდია. სოფელ წინუბანშიც ბევრი საქმეა, ამიტომ მინდვრებშია ყველა - ქალი, ბავშვი, მოხუცი. სოფლის ცენტრში არავინ დაგვხვდა, ყველა ყანასა თუ ჭალაში იყო გასული. მოგვიანებით „ბირჟაზე“ სამი ხანშიშესული შეიკრიბა. ვისაც ფიზიკურად მუშაობა არ შეუძლია, თავს ნარდით და ჭადრაკით იქცევს. ერთ-ერთია ონიკ პოღოსიანი, 93 წლის მარტოხელა მოხუცი.
„ჩემი წინაპრები აქ ერზრუმიდან ჩამოვიდნენ. სოფელში ყველაზე ასაკიანი მე ვარ, არაფერი შემიძლია, არც მუშაობა, არც დარგვა“, - ამბობს სოფლის უხუცესი, რომელიც წინუბანს მალე დატოვებს. ონიკ პოღოსიანი შვილებს რუსეთში მიჰყავთ.
„ცოლი მომიკვდა, მარტო ვცხოვრობ აქ. ახლა შვილებს ველოდები, რომ ჩამოვიდნენ და წამიყვანონ. თუ ცოცხალი ვიქნები, მეორე წელს აქ ჩამოვალ“.
ონიკ პოღოსიანის სამივე შვილი რუსეთში ცხოვრობს. აღარც კი ახსოვს, როდის წავიდნენ მისი ბიჭები ემიგრაციაში. სოფლის უხუცესის მსგავსად, სამი ბიჭი ჰყავს რუსეთში არუთ მარკარიანს. ერთი ექსკავატორზე მუშაობს, მეორე - ავტომობილზე, მესამე კი რემონტს აკეთებს. ბიჭებმა ცოლ-შვილი სოფელში, მშობლებთან დატოვეს და რუსეთში წლების წინ წავიდნენ. არუთ მარკარიანი გვიყვება, რომ ორი მოსკოვში ცხოვრობს, მესამე ქალაქ გელენჯიკში. სოფელში ზამთრობით ჩამოდიან. „აბა რა ქნან, აქ საქმე არ არის“.
„სოფელში არაფერი და არავინ დარჩა, სრულიად დაცარიელდა. არც ქარხანაა, რომ ხალხი დასაქმდეს და ორი კაპიკით ოჯახები არჩინონ, ამიტომ კარები ჩაკეტეს და სოფლიდან წავიდნენ“, - ამბობს გრიშა ესაიანი.
ვინც სოფელში დარჩა, მიწას ამუშავებს და მოსავალს ყიდის. ფერმერები ამბობენ, რომ კარტოფილის არასტაბილური ფასის გამო, ხშირად მთელი წლის ნაწვალები წყალში ეყრებათ. „ხან კარგი ფასი აქვს კარტოფილს, ხან ისეთი დაბალი, რომ რაც დავხარჯეთ იმასაც ვერ ვიღებთ“.
სოფელში მესაქონლეობასაც მისდევენ. ყიდიან ყველაფერს, რისი გაყიდვაც შეუძლიათ. თუ კარგი წელი იქნება და თივა საკმარისზე მეტი მოუგროვდებათ, გაყიდიან და ოჯახში ზამთრისთვის საკვებს მოიმარაგებენ.
წინუბანში წყლის პრობლემაცაა. ამბობენ, რომ კარტოფილს ვერ რწყავენ და წვიმის იმედად არიან.
"წყალი არ გვაქვს, როგორ მოვრწყათ კარტოფილი? წყალი რომ არ არის, კარტოფილი წვრილი მოდის".
სოფლიდან მოსახლეობა მხოლოდ უმუშევრობას არ გაურბის. წინუბანში არ არის სამედიცინო პუნქტი, საბავშვო ბაღი და სპორტული მოედანი. რას აკეთებს ადგილობრივი ხელისუფლება წინუბნელების პრობლემების მოსაგვარებლად - ახალციხის მერიაში არ გვპასუხობენ და მოკლე, ზოგადი პასუხით შემოიფარგლებიან.
„ახალციხის მუნიციპალიტეტის მერია, უფლებამოსილების ფარგლებში, ყველა სოფელს თანაბრად ეხმარება და უწევს საჭირო დახმარებას“, - მოგვწერეს პრესსამსახურიდან.
თითქმის, დაცლილი მაღალმთიანი სოფელი ახალციხიდან 13 კმ-ში მდებარეობს. სოფლის მოსახლეობა რომ სულ უფრო მცირდება, ამას მოსახლეობის საყოველთაო აღწერის მონაცემებიც მოწმობს. თუ 2002 წლის სოფელში 425 ადამიანი ცხოვრობდა, 2014 წელს ეს რიცხვი 251-მდე შემცირდა. წინუბნელები ამბობენ, რომ ეს რიცხვი ახლა გაცილებით დაბალია.
Նույն թեմայով
Հայտնի..
Հարցազրույց
Օրվա արտահայտություն
Նյութեր գործընկեր լրատվամիջոցներից
Եղանակի տեսություն
Փոխարժեք
AMD
1000
6.8978
EUR
1
2.8837
RUB
100
2.8914
TRY
1
0.0829
USD
1
2.6755
Օրացույց
Տարածաշրջան
მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.
ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს "საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდის" პოზიციას. შესაბამისად, ფონდი არ არის პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე.
The views, opinions and statements expressed by the author/authors and those providing comments are theirs only and do not necessarily reflect the position of the Foundation or the Center. Therefore, the Open Society Georgia Foundation and Georgian Center for Strategy and Development are not responsible for the content of the information material.
