ნატურალური და უვნებელი პროდუქტის წარმოება, ,,წიფორა–სამცხეს“ მთავარი მიზანია. რძის გადამამუშავებელი საწარმო ამ პრინციპის დათმობას არ აპირებს. კომპანია, სოფელ ურაველში, ოთხი წელია მუშაობს. წარმოებული პროდუქციის 90% სულგუნზე მოდის, იმერული და ქარხნული ყველი კი, სავაჭრო ქსელის შეკვეთის მიხედვით მზადდება. რძეს ახალციხისა და ასპინძის სოფლებიდან იბარებენ, რომელიც სტაციონარულ მაცივრებში ინახება. საწარმომდე ტრანსპორტირება სპეციალური მანქანა–მაცივრებით ხდება.
,,წიფორა–სამცხე“ ძირითადად სამი სახეობის სულგუნს – ნედლს, შებოლილსა და ნაწნავებს ამზადებს. ყველის ამოყვანის შემდეგ, შრატისგან ნადუღის წარმოება ხდება. იფუთება და რეალიზაციისთვის, საქართველოს სხვადასხვა ქალაქში იგზავნება. ბაზარი სტაბილურია, თუმცა ნაწნავებზე მოთხოვნა ზაფხულში იზრდება.
დაბალი ცხიმიანობის შემთხვევაში, კარგ სულგუნს ვერ მიიღებენ. ცხიმიანობა კი ზამთარში ბევრად ნაკლებია, შესაბამისად, ნაკლები რაოდენობის ყველი ამოდის. გარდა ამისა, ზამთრის მთავარი პრობლემაა ისიც, რომ ამ სეზონზე რძის რაოდენობა გაცილებით მცირეა. საწარმო დღეში მხოლოდ 1,5 ტონა რძეს ამუშავებს.
საწარმო შემოწმებას სამ თვეში ერთხელ გადის. იმის გამო, რომ კომპანიის პრიორიტეტი ნატურალური პროდუქტის წარმოებაა, აქ რძის ხარისხი და უვნებლობა მკაცრად კონტროლდება.
კომპანიაში დასაქმებულთა რაოდენობა, რძის რაოდენობაზეა დამოკიდებული. ამ ეტაპზე, საწარმოში 20 ადამიანი მუშაობს, რომლებიც დღეში 3,5–დან 4,5 ტონამდე რძეს ამუშავენებენ. რძის რაოდენობაზეა დამოკიებული მისი ფასიც. ერთი ლიტრის ღირებულება, 60 თეთრიდან, 1,20 თეთრამდე მერყეობს.
ლაბორატორიულად შემოწმებული და უსაფრთხო რძე, პასტელიზაციის პროცესი, ჰიგიენური ნორმების დაცვა – ეს არის უპირატესობები, რაც ქარხნულ ნაწარმს აქვს – ამბობს საწარმოს მენეჯერი.
ამირან კაჭკაჭიშვილის თქმით, ქარხნული ყველის უპირატესობების მიუხედავად, მოსახლეობა ოჯახში დამზადებულ ყველსა და რძის ნაწარმს ყიდულობს. საწარმოს მენეჯერის თქმით, ამის მიზეზი, მათი ნაწარმის შედარებით მაღალი ფასია.
სწორი მენეჯმენტის შემთხვევაში, რძის გადამამუშავებელი საწარმო მომგებიანია – აღნიშნავს ამირან კაჭკაჭიშვილი. ,,წიფორა–სამცხეს“ ნაწარმის რეალიზაცია საქართველოს ყველა დიდ ქალაქში ხდება. მენეჯერი ამბობს, რომ კომპანიამ ბაზარზე თავისი ნიშა უკვე დაიკავა.
საწარმომ მუშაობა 2012 წლიდან, 700 ლიტრი რძის გადამუშავებით დაიწყო. წარმოება თანდათან გაიზარდა და ახლა უკვე დღეში ოთხ ტონაზე მეტ რძეს ამუშავებენ. ოთხი წლის მანძილზე, საწარმოს ფართი, 60 კვ.მ–დან 380 კვ.მ–მდე გაიზარდა.
