Լուրեր
Երբ համաճարակը անհատին թողնում է առանց աշխատանքի ու եկամուտի
Գոչան Ախալցիխեի բնակիչն է և համաճարակի պատճառով հրաժարվել է բիզնեսից: Խատիան սովորում է Սամցխե-Ջավախքի պետական համալսարանում, և համաճարակը նրան թողել է առանց եկամուտի։ Տարիներ անց աշխատանքից զրկվեց նաեւ Ռեւազ Դուրգլիշվիլին։ Կորոնավիրուսի պատճառով մարդիկ, անկախ տարիքից և կարգավիճակից, հայտնվում են սոցիալական ծանր վիճակում: Նրանց կյանքում ստեղծվել են լուրջ կենսական խնդիրներ: Միաժամանակ թանկացավ ամեն ինչ, այդ թվում՝ հացն ու կոմունալ վարձերը։ Այս ֆոնին պետության աջակցությունը խորհրդանշական ստացվեց և բոլորին հարիր չէր։ Այս ամենին զուգահեռ, ամեն ինչ թանկացավ, այդ թվում՝ հացն ու կոմունալ վարձերը։ Այս ֆոնին պետության աջակցությունը խորհրդանշական էր և դա ոչ բոլորին բաժին հասավ:
Գոչա Պարունաշվիլին օգտվել է էժան վարկից: Բանկից վերցրել է 160 հազար լարի և 2018 թվականին սկսել է հյուրանոցի շինարարությունը: բուժիչ հանքային ջրերի տարածքում կառուցվել է «Մեսխական աշտարակը» և նրան կից լողավազանը: Հուսով էր, որ հատկապես տուրիստական սեզոնին կունենար շատ հաճախորդներ։ 2019 թվականի վերջերին, օբյեկտը պաշտոնապես բացվեց և ընդունեց իր առաջին հաճախորդին։ Գարնանն արդեն սպասում էր 80 հազար այցելուի։
Գոչա Պարունաշվիլին «Մեսխական աշտարակում»
«Երբ պատրաստ էի աշխատել, 80 000 ամրագրում ունեի, հիմնականում, Ռուսաստանից, Լեհաստանից, Ուկրաինայից և այլն: Մեկ ամսում ամեն ինչ չեղարկվեց: Այդ ժամանակից ի վեր օբյեկտը փակ է: Մի քանի ամսով բացվել, աշխատել և կրկին փակվելը կլինի ապարդյուն, առավել ևս հիմա, երբ կոմունալ վճարումները թանկացել են: Շատերն են հայտնվել այս իրավիճակում: Մյուս կողմից խեղդում են վարկերը: Երեք ամսով հետաձգեցին և դրա համար տոկոսներն ավելանում են: Վարկս այնքան է աճել, որ արդեն սկսել են մտածել վաճառելու մասին: Ջանքեր չեմ խնայել բիզնեսն պահելու համար, բայց այդեն ստիպված եմ վաճառել այն, որպեսզի մի փոքր շունչ քաշեմ»,- ասում է բիզնեսմենն Ախալցիխեից:
Զբոսաշրջային տարածաշրջանում հյուրընկալող բիզնեսի դադարեցումը շատ մարդկանց թողել է առանց աշխատանքի և եկամուտների: Ծառայությունների ոլորտում հիմնականում աշխատում էին ուսանողները։ Երիտասարդներն ասում են, որ կյանքը դժվարացել է, իսկ ելք դեռ չեն տեսնում։
Խատիա Քվելաձեն սովորում է Սամցխե-Ջավախքի պետական համալսարանում: Աշխատանքն ու ուսումը համադրում էր: Ցանկանում էր աջակցել ընտանիքին, անձամբ վճարելով ուսման և բնակարանի վարձը: Նա երկու անգամ կորցրել է աշխատանքը համաճարակի ժամանակ։ Առաջին փուլում նա աշխատում էր «Լոմսիա» հյուրանոցում: Հեռավար ռեժիմին անցնելուց հետո նա մնացել է գործազուրկ։ Հետագայում աշխատանքի ընդունվեց սննդի կետերից մեկում, թեև այն նույնպես շուտով փակվել է։
«Սկսեցի աշխատել, որովհետև ունեի բավական ժամանակ: Հետագայում գումար էր անհրաժեշտ և ուզում էի աշխատել, որպեսզի այդքան ծանր հոգս չլինեի ընտանիքիս համար: Բացի այդ, պետք է վճարեի ուսման վարձը: Գործազուրկ եմ և մինչ այժմ աշխատանք չեմ գտել, շատ դժվար է այս պայմաններում գործ գտնվել»:
Ռեստորանային ասոցիացիայում նույնպես խոսում են այն մասին, որ ռեստորաններում և հյուրանոցներում աշխատող հարյուրավոր մարդիկ մնացել են գործազուրկ: Կոտե Գաբրիչիձեի խոսքով, տնտեսական ճգնաժամի ֆոնին, հաճախորդների կրճատումը խոչընդոտում է բիզնեսի առաջընթացին:
«Շատ ռեստորաններ և հյուրանոցներ փորձեցին վերսկսել իրենց աշխատանքը, բայց հասկացան, որ իրենց գործունեությունը բացարձակապես անշահավետ է։ Հաճախորդների թիվը պակասել է, ամեն ինչ թանկացել է։ Իսկ փոքր թվով հաճախորդները չեն կարող բավարարել աշխատանքի համար պահանջվող պայմանները»,- ասում է Կոտե Գաբրիչիձեն։
Խնդիրների առաջ են կանգնել նաև այն փոքր ձեռնարկատերերը, որոնք աշխատում են Ախալցիխեի առևտրի կենտրոնում: Քանի որ չէին կարող վաճառել, նրանց ապրանքը փչանում էր: Վարձը վճարել չէին կարող, ուստի առանց եկամուտի մնացած առևտրականները ստիպված էին լքել իրենց աշխատանքը։ Նրանցից մեկը Ռևազ Դուրգլիշվիլին է։ Նա 17 տարի աշխատել է Ախալցիխեի շուկայում և Covid19-ը թողել է նրան առանց աշխատանքի։ Ռևազ Դուրգլիշվիլին շուկայում միս էր վաճառում:
«Օրենսդրության մեջ գրված է, որ միսը պետք է վաճառվի 72 ժամվա ընթացքում։ Եթե մինչ այդ հարկ էինք վճարում 250 լարի, ապա ժողովրդին արտոնություն տալու փոխարեն, համաճարակի պայմաններում հարկերն ավելացրեցին 100 լարիով: Ես չկարողացա վճարել 350 լարի, և ստիպված էի հրաժարել գործից ու գնալ տուն»,-ասում է Ռևազ Դուրգլիշվիլին։
Վայրը, որտեղ աշխատում էր Ռևազ Դուրգլիշվիլին
Շուկայում առևտրականներն ասում են , որ հացի թանկացման և լարիի արժեզրկման ֆոնին, գնորդների թիվը զգալիորեն կրճատվել է։ Միս վաճառող Շալվա Քուրդաձեն ասում է, որ մարդիկ փող չունեն.
«Անցյալ տարվա համեմատ գնորդների թիվը նվազել է առնվազն 30 տոկոսով, այսօր, օրինակ, ընդամենը չորս կիլոգրամ միս եմ վաճառել՝ մեկ գնորդ ունեի, ամբողջ օրվա ընթացքում»:
Վրաստանի Ազգային վիճակագրական ծառայության տվյալներով՝ 2019 թվականին Վրաստանում գրանցված էր 276900 գործազուրկ, համաճարակի առաջին տարում (2020 թ.) այդ թիվը հասավ 281 900-ի։
Նույն վիճակագրության համաձայն՝ 2021 թվականին գործազուրկների թիվն առաջին եռամսյակում աճել է՝ հասնելով 317 500-ի, երկրորդ եռամսյակում՝ 344 600-ի։ Երրորդ եռամսյակում նկատվում է փոքր նվազում՝ ցուցանիշը 310600-ի է հասել։
Ախալցիխեի ագրարային շուկա
Ծանր տնտեսական ճգնաժամի պայմաններում, պետությունը առանց աշխատանքի մնացածներին սկսեց 200 լարի փոխհատուցում տրամադրել 2021 թվականի հունվարի 1-ից։ Երկու ամսում կայքում գրանցվեց 200 000 դիմորդ: Այն քաղաքացիները, ովքեր կորոնավիրուսի համաճարակի պատճառով կորցրել են իրենց աշխատանքը:
Գոչա Պարունաշվիլին օգտվել է էժան վարկից: Բանկից վերցրել է 160 հազար լարի և 2018 թվականին սկսել է հյուրանոցի շինարարությունը: բուժիչ հանքային ջրերի տարածքում կառուցվել է «Մեսխական աշտարակը» և նրան կից լողավազանը: Հուսով էր, որ հատկապես տուրիստական սեզոնին կունենար շատ հաճախորդներ։ 2019 թվականի վերջերին, օբյեկտը պաշտոնապես բացվեց և ընդունեց իր առաջին հաճախորդին։ Գարնանն արդեն սպասում էր 80 հազար այցելուի։
Գոչա Պարունաշվիլին «Մեսխական աշտարակում»«Երբ պատրաստ էի աշխատել, 80 000 ամրագրում ունեի, հիմնականում, Ռուսաստանից, Լեհաստանից, Ուկրաինայից և այլն: Մեկ ամսում ամեն ինչ չեղարկվեց: Այդ ժամանակից ի վեր օբյեկտը փակ է: Մի քանի ամսով բացվել, աշխատել և կրկին փակվելը կլինի ապարդյուն, առավել ևս հիմա, երբ կոմունալ վճարումները թանկացել են: Շատերն են հայտնվել այս իրավիճակում: Մյուս կողմից խեղդում են վարկերը: Երեք ամսով հետաձգեցին և դրա համար տոկոսներն ավելանում են: Վարկս այնքան է աճել, որ արդեն սկսել են մտածել վաճառելու մասին: Ջանքեր չեմ խնայել բիզնեսն պահելու համար, բայց այդեն ստիպված եմ վաճառել այն, որպեսզի մի փոքր շունչ քաշեմ»,- ասում է բիզնեսմենն Ախալցիխեից:
Զբոսաշրջային տարածաշրջանում հյուրընկալող բիզնեսի դադարեցումը շատ մարդկանց թողել է առանց աշխատանքի և եկամուտների: Ծառայությունների ոլորտում հիմնականում աշխատում էին ուսանողները։ Երիտասարդներն ասում են, որ կյանքը դժվարացել է, իսկ ելք դեռ չեն տեսնում։
Խատիա Քվելաձեն սովորում է Սամցխե-Ջավախքի պետական համալսարանում: Աշխատանքն ու ուսումը համադրում էր: Ցանկանում էր աջակցել ընտանիքին, անձամբ վճարելով ուսման և բնակարանի վարձը: Նա երկու անգամ կորցրել է աշխատանքը համաճարակի ժամանակ։ Առաջին փուլում նա աշխատում էր «Լոմսիա» հյուրանոցում: Հեռավար ռեժիմին անցնելուց հետո նա մնացել է գործազուրկ։ Հետագայում աշխատանքի ընդունվեց սննդի կետերից մեկում, թեև այն նույնպես շուտով փակվել է։
«Սկսեցի աշխատել, որովհետև ունեի բավական ժամանակ: Հետագայում գումար էր անհրաժեշտ և ուզում էի աշխատել, որպեսզի այդքան ծանր հոգս չլինեի ընտանիքիս համար: Բացի այդ, պետք է վճարեի ուսման վարձը: Գործազուրկ եմ և մինչ այժմ աշխատանք չեմ գտել, շատ դժվար է այս պայմաններում գործ գտնվել»:
Ռեստորանային ասոցիացիայում նույնպես խոսում են այն մասին, որ ռեստորաններում և հյուրանոցներում աշխատող հարյուրավոր մարդիկ մնացել են գործազուրկ: Կոտե Գաբրիչիձեի խոսքով, տնտեսական ճգնաժամի ֆոնին, հաճախորդների կրճատումը խոչընդոտում է բիզնեսի առաջընթացին:
«Շատ ռեստորաններ և հյուրանոցներ փորձեցին վերսկսել իրենց աշխատանքը, բայց հասկացան, որ իրենց գործունեությունը բացարձակապես անշահավետ է։ Հաճախորդների թիվը պակասել է, ամեն ինչ թանկացել է։ Իսկ փոքր թվով հաճախորդները չեն կարող բավարարել աշխատանքի համար պահանջվող պայմանները»,- ասում է Կոտե Գաբրիչիձեն։
Խնդիրների առաջ են կանգնել նաև այն փոքր ձեռնարկատերերը, որոնք աշխատում են Ախալցիխեի առևտրի կենտրոնում: Քանի որ չէին կարող վաճառել, նրանց ապրանքը փչանում էր: Վարձը վճարել չէին կարող, ուստի առանց եկամուտի մնացած առևտրականները ստիպված էին լքել իրենց աշխատանքը։ Նրանցից մեկը Ռևազ Դուրգլիշվիլին է։ Նա 17 տարի աշխատել է Ախալցիխեի շուկայում և Covid19-ը թողել է նրան առանց աշխատանքի։ Ռևազ Դուրգլիշվիլին շուկայում միս էր վաճառում:
«Օրենսդրության մեջ գրված է, որ միսը պետք է վաճառվի 72 ժամվա ընթացքում։ Եթե մինչ այդ հարկ էինք վճարում 250 լարի, ապա ժողովրդին արտոնություն տալու փոխարեն, համաճարակի պայմաններում հարկերն ավելացրեցին 100 լարիով: Ես չկարողացա վճարել 350 լարի, և ստիպված էի հրաժարել գործից ու գնալ տուն»,-ասում է Ռևազ Դուրգլիշվիլին։
Վայրը, որտեղ աշխատում էր Ռևազ ԴուրգլիշվիլինՇուկայում առևտրականներն ասում են , որ հացի թանկացման և լարիի արժեզրկման ֆոնին, գնորդների թիվը զգալիորեն կրճատվել է։ Միս վաճառող Շալվա Քուրդաձեն ասում է, որ մարդիկ փող չունեն.
«Անցյալ տարվա համեմատ գնորդների թիվը նվազել է առնվազն 30 տոկոսով, այսօր, օրինակ, ընդամենը չորս կիլոգրամ միս եմ վաճառել՝ մեկ գնորդ ունեի, ամբողջ օրվա ընթացքում»:
Վրաստանի Ազգային վիճակագրական ծառայության տվյալներով՝ 2019 թվականին Վրաստանում գրանցված էր 276900 գործազուրկ, համաճարակի առաջին տարում (2020 թ.) այդ թիվը հասավ 281 900-ի։
Նույն վիճակագրության համաձայն՝ 2021 թվականին գործազուրկների թիվն առաջին եռամսյակում աճել է՝ հասնելով 317 500-ի, երկրորդ եռամսյակում՝ 344 600-ի։ Երրորդ եռամսյակում նկատվում է փոքր նվազում՝ ցուցանիշը 310600-ի է հասել։
Ախալցիխեի ագրարային շուկաԾանր տնտեսական ճգնաժամի պայմաններում, պետությունը առանց աշխատանքի մնացածներին սկսեց 200 լարի փոխհատուցում տրամադրել 2021 թվականի հունվարի 1-ից։ Երկու ամսում կայքում գրանցվեց 200 000 դիմորդ: Այն քաղաքացիները, ովքեր կորոնավիրուսի համաճարակի պատճառով կորցրել են իրենց աշխատանքը:
ამავე კატეგორიაში
სხვა სიახლეები
კვირის პოპულარული
ამინდის პროგნოზი
აბრეშუმის გზა
პარტნიორი მედიასაშუალებების მასალები
საინფორმაციო გამოშვება
რეგიონი
ამინდი
ახალციხე
-5
°C
ახალქალაქი
-8
°C
ასპინძა
-5
°C
ადიგენი
3
°C
ბორჯომი
-5
°C
თბილისი
0
°C
აბასთუმანი
-8
°C
ბაკურიანი
-12
°C
ნინოწმინდა
-8
°C
ვალუტა
AMD
1000
7.2341
EUR
1
2.9842
RUB
100
2.7304
TRY
1
0.0814
USD
1
2.8448
მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.
ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს "საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდის" პოზიციას. შესაბამისად, ფონდი არ არის პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე.
The views, opinions and statements expressed by the author/authors and those providing comments are theirs only and do not necessarily reflect the position of the Foundation or the Center. Therefore, the Open Society Georgia Foundation and Georgian Center for Strategy and Development are not responsible for the content of the information material.
