«Ինչո՞ւ Ախալցիխեն չպետք է ունենա բազկամարտիկների թիմ»,- ասաց առաջին կուրսեցի Գագա Գելաշվիլին և շուտով ստեղծեց ակումբ, որտեղ անվճար մարզում է 35 երիտասարդի։ Գագայի աշակերտները գալիս են Ասպինձայի, Ադիգենիի և Ախալցիխեի գյուղերից, տարբեր մրցաշարերում հաղթելուց հետո արդեն պատրաստվում են բարձրակարգ առաջնությունների մասնակցելու։ Մինչ այս կետին հասնելը պատանի ըմբիշը ստիպված էր ինքնուրույն, առանց մարզիչի անցնել դժվարին ճանապարհ։

Ախալցիխեի Սակունեթի գյուղում բնակվող Գագա Գելաշվիլին դիմորդ է եղել, երբ ընկերների հետ փորձել է բազկամարտում։ Այս տեսակի մարզական մենամարտերի հետ առաջին շփումն անհաջող է ավարտվել, սակայն փորձը բավարար է եղել 18-ամյա Գագային բազկամարտով հետաքրքրելու համար։

«2016 թվականն էր, այս տարին չեմ կարող մոռանալ։ Ես դիմորդ էի, պատրաստվում էի համալսարան ընդունվել։ դասընկերներս, որոնք ամեն տարի Ամանորին գնում էին բազկամարտի սիրողական առաջնություն, այս անգամ ինձ էլ տարան։ Իհարկե, չհաղթեցի, բայց, բարեբախտաբար, «թունավորվեցի» այս սպորտով»,- մեզ հետ զրույցում պատմում է Գագան։

Նա հայտնաբերեց, որ Ախալցիխեում բազկամարտի թիմ և մարզիչ չկա, ուստի սկսեց ինքնուրույն մարզվել։ Նա դասավորել է վարժասարքերը տանը և վիդեո դասեր փնտրել համացանցում։ Քանի որ նա չէր գտնում այս մարզաձեւով հետաքրքրվող մարդկանց, ստիպված էր մրցել ու մարզվել երեւակայական հակառակորդի հետ։ Երբ հասկացավ բազկամարտի տեխնիկան և բավականաչափ մարզեց մարմինը, սկսեց մասնակցել տարբեր մրցաշարերի։ Առաջնությունները նրան օգնեցին գտնել սխալներ և շարունակել աշխատել դրանց վրա:

«Ես պարապել եմ YouTube-ի դասերով։ Գնում էի Թբիլիսի, բայց ցավոք, եթե տեր չունենաս, ոչ ոք քեզ ուշադրություն չի դարձնի։ Փորձեցի ամեն ինչ ինքս սովորել, այդպես ամեն ինչի հասա։ Ես, որ մարզիչ չունեի, հաղթել եմ միջազգային մրցույթներում»։

Համալսարան ընդունվելուց հետո նա սկսեց մտածել ակումբ ստեղծելու մասին։ Դրա համար, բացի կամավորներից, անհրաժեշտ էր տեխնիկա և մարզասրահ։ Զորավարժությունների մի մասն ինքն է կազմակերպել, քաղաքապետարանից գումար է խնդրել սարքեր գնելու համար, իսկ համալսարանը նրան տվել է նկուղ, որտեղ նա վարժասրահ է կազմակերպել։ Դրանից հետո եկավ թիմի ընտրության ժամանակը։ Որոշեց սիրողական առաջնություն անցկացնել, որտեղ բազկամարտով հետաքրքրվողներից կընտրեր։ Եւ այսպես, 2019 թվականի վերջին Ախալցիխեում ստեղծվեց բազկամարտի ակումբ։

«Ես չէի կարող բազկամարտի մարզիչ դառնալ, եթե ամբողջությամբ չուսումնասիրեի այս հարցը։ Թբիլիսիում հաճախել եմ ֆիթնես հրահանգիչների դասընթացների։ Դա շատ մեծ պատասխանատվություն է։ Պատկերացրեք, որ գալիս է մի մարդ, ով մարզվել չգիտի: Պետք է նրան սովորեցնել ճիշտ մարզումներ, ճիշտ սնվել, ճիշտ վերաբերմունք ձևավորել սպորտի նկատմամբ։ Նվազագույն սխալը կարող է հանգեցնել մահացու ելքի և հանգեցնել վնասվածքի, որը խանգարում է մարզիկի զարգացմանը»:

Համալսարանի նկուղում՝ 30քմ. Տարածք ունեցող խոնավ սենյակում կան մի քանի վարժասարքեր, որոնք անհրաժեշտ են հիմնական վարժությունների համար, բայց ոչ բավարար։ Այս սենյակում 35 ուսանող է պարապում, բայց մաս-մաս, քանի որ նրանք բոլորը չեն կարող տեղավորվել միասին։ Ակումբի անդամների թվում են դպրոցականներ, ուսանողներ, մեծահասակներ, նրանց հետ պարապում են երկու ըմբշամարտիկներ։ Երիտասարդներ են գալիս նաև հարևան շրջաններից։

«Ասպինձայի, Ադիգենիի, Ախալքալաքի շրջանում նման ակումբ չկա։ Ես իսկապես ուզում եմ ներառել նաև դրանք: Գնամ և դասեր անցկացնեմ։ Եթե նույնիսկ շաբաթը երկու օր նվիրեմ, դա միանգամայն բավարար է, գլխավորն այս հարցում մեզ օգնելն է, մնացածի մասին ես կհոգամ»։

Նա ինքն է հավաքում մարզասարքերի մի մասը, երբեմն օգնում են ակումբի անդամներն ու ուսանողները։ Ձեռքի մկանները զարգացնելու գործիքները պատրաստվում են ջրի խողովակներից, փայտի կտորներից և երկաթից։

«Վրաստանում հազվադեպ է հանդիպում, պետք է արտերկրից պատվիրել։ Դրա համար մենք ենք պատրաստում: Գլխավորը վճռականությունն է, այսպիսով գումար ենք խնայում»:

Գագա Գելաշվիլին այժմ 24 տարեկան է և միջազգային մրցաշարի մրցանակակիր է։ Անցյալ տարի Բուլղարիայում կայացած աշխարհի առաջնությունում նա երկու ձեռքով հանդես եկավ։ Նա ցավում է, որ իր սաները չկարողացան մասնակցել արտերկրում անցկացվող մրցույթներին: Վրաստանի բազկամարտի ֆեդերացիան չեղարկվել է, իսկ Վրաստանի հավաքականը որակազրկվել է չորս տարով։

Բազկամարտի համաշխարհային կազմակերպությունը որոշեց որակազրկել Վրաստանի ֆեդերացիան այն բանից հետո, երբ վրացական կողմը չկարողացավ կազմակերպել 2021 թվականի բազկամարտի և պարաբազկամարտի աշխարհի առաջնությունները և այդպիսով խախտեց միջազգային պայմանագիրը։

Որոշման համաձայն՝ վրացի մարզիկներին արգելվել է մասնակցել «World Armwrestling»-ի կազմակերպած միջազգային մրցաշարերին։ Պատժամիջոցների պատճառով Վրաստանի առաջնությունը չի անցկացվի մինչև 2024 թվականը։

Գագան ասում է, որ ախալցխացի ըմբիշները բավական ժամանակ ունեն ազգային առաջնությանը պատրաստվելու համար, իսկ մինչ այդ բաց չեն թողնում ներքին մրցաշարերն ու մրցանակային տեղեր են գրավում։

«Վրաստանի առաջնությանը պատրաստվելու շատ ժամանակ չկա։ Կարծում եմ՝ բավականին քիչ կլինենք, հատկապես երիտասարդ մասնակիցները։ Վստահ եմ, որ լավ արդյունք կունենանք»։

Վերջին շրջանում նրանք ներքին առաջնություններից հաճախ են վերադառնում լավ արդյունքներով, սակայն Գագան ասում է, որ հաղթանակի համար նվաճած մեդալն ու դիպլոմը մարզիկի համար երկար ժամանակ մոտիվացիա չեն լինի։ Բազկամարտիկը կարծում է, որ եթե պետական որևէ գերատեսչություն չխրախուսի հաջողակ մարզիկներին, երիտասարդներն աստիճանաբար կհեռանան այս սպորտաձևից։

Շաբաթը մի քանի օր գյուղերից Ախալցիխե ժամանած թիմի անդամները խոսում են ֆինանսական դժվարությունների մասին։
Ախալցխացի ըմբիշները պատրաստվում են մասնակցել արտերկրում նախատեսված առաջնություններին, սակայն առանց օգնության չեն կարող մասնակցել միջազգային մրցումներին։ Երիտասարդները հույս ունեն, որ իրենց անձնուրաց աշխատանքը կտեսնեն և գոնե ճանապարհածախսը կփոխհատուցվի։

Աջակցության դեպքում Գագա Գելաշվիլին նույնպես ցանկանում է ընդլայնվել: Ըմբիշը ցանկանում է մարզումները շարունակել ավելի մեծ մարզադահլիճում, ինչը թույլ կտա էլ ավելի շատ երիտասարդների ներգրավել ակումբ և հետաքրքրել նրանց առողջ ապրելակերպով։ Մինչ այդ նրանք կշարունակեն աշխատել համալսարանի նկուղում։